Érdölbohrloch

n -(e)s, -löcher на́фтавая шчы́ліна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ры́са ’лінія, вузкая паласа’, уласцівасць, адметная якасць’, ’аблічча твару’ (ТСБМ; Гарэц.), ры́ска ’рыска’ (Бяльк.), ’паз’ (свісл., Шат.). Праз польск. rys ’рыса’, ’замалёўка’, ’лінія’, rysa ’драпіна’, ’шчыліна’ з ням. Riss ’трэшчына’, ’шчыліна’, ’драпіна’, ’дзюра’ (Брукнер, 472).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гія́тус

(лац. hiatus = шчыліна)

лінгв. збег двух або некалькіх галосных гукаў у адным слове або на мяжы слоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

slot [slɒt] n. паз, прарэ́з; адту́ліна, шчы́ліна;

put a coin in the slot кіда́ць мане́ту ў аўтама́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́лаз, ‑а, м.

Шчыліна, дзірка (у сховішчы, нары і пад.), праз якую можна вылезці. У час землетрасення Змяя патрапіла ў бяду: Засынала ўсе вылазы каменнем, Не выпаўзці па харч і па ваду. Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cranny

[ˈkræni]

n., pl. -nies

расшчэ́піна f.; раско́ліна, шчы́ліна f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

peephole

[ˈpi:phoʊl]

n.

назіра́льная шчы́ліна, адту́ліна або́ дзі́рка да загляда́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гастрастамі́я

(ад гастра- + гр. stoma = рот, шчыліна)

аперацыя накладання штучнай знешняй страўнікавай фістулы 3, якая праводзіцца пры непраходнасці стрававода.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

loophole

[ˈlu:phoʊl]

n.

1) шчы́ліна f.

2) байні́ца f. (у сьцяне́)

3) Figur. вы́крут -у m., дзі́рка, шчы́ліна f., прала́з -у m. (у зако́не, законапрае́кце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тре́щина

1. трэ́шчына, -ны ж., шчы́ліна, -ны ж., раско́ліна, -ны ж.;

2. перен. трэ́шчына, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)