Вуло́хвыцца ’ганарыцца, выстаўляць сябе, узносіцца’ (Бяльк.). Няясна, магчыма, ад лахва́ ’прыемнасць; лёгкае жыццё’ (рус. лафа́ ’ўдача, шчасце’) або ад ла́хаць ’лётаць, хадзіць; пляткарыць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

luck [lʌk] n. шча́сце, уда́ча, шанцава́нне;

bad luck няўда́ча, нешанцава́нне

any luck? infml ці пашанцава́ла?;

as luck would have it на шча́сце/на няшча́сце;

the best of luck!/good luck! infml жада́ю ўда́чы!/жада́ю по́спеху!;

no such luck на жаль, не пашанцава́ла

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

vergönnen

vt дазваля́ць

es war mir vergönnt — я меў шча́сце, мне вы́пала шча́сце

wenn es mir vergönnt — калі́ мне су́джана [наканава́на]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

маладажо́ны, ‑аў.

Муж і жонка, якія нядаўна пажаніліся. Зося наліла чаркі і сказала: — Вып’ем, шаноўныя, за шчасце нашых маладажонаў! Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

талісма́н

(фр. talisman, ад ар. tilisman)

прадмет, які, на думку забабонных людзей, здольны прыносіць яго ўладальніку шчасце, удачу (параўн. амулет).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Ра́йства, ра́йствошчасце, прыемнасць, вельмі добрыя адносіны з кім-небудзь’, ’рай’, ’райскае жыццё; збавенне’ (віл., Сл. ПЗБ; ТС). Адсубстантыўнае ўтварэнне са значэннем стану: рай‑ + ‑ства. Гл. рай1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прывалі́ць разм (прыйсці ў вялікай колькасці) herbiströmen vi (s);

яму́ прывалі́ла шча́сце er hat grßes Glück (gehabt)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зана́дзіць, ‑наджу, ‑надзіш, ‑надзіць; зак., каго.

Разм. Прывабіць падкормкай, прынадай. І з вудай дзядзька шчасце мае: Язёў занадзіць і кілзае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Glück

n -(e)s шча́сце, по́спех

~ hben — шанцава́ць

~ auf! — у до́бры час!

auf gut ~ — наўда́чу, на шча́сце; наўга́д

◊ mehr ~ als Verstnd hben — ≅ ду́рням шанцу́е

das ~ ist ihm hold — яму́ смяе́цца шча́сце

sein ~ verschen — паспрабава́ць шча́сця

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пазазе́мны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за межамі зямлі. Само шчасце трэба шукаць не ў нейкіх пазаземных прасторах, а на зямлі, сярод людзей. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)