receipt [rɪˈsi:t] n.
1. (for) чэк; распі́ска ў атрыма́нні; квіта́нцыя;
a receipt for a sum распі́ска ў атрыма́нні пэ́ўнай су́мы
2. fml (of) атрыма́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
cheque
[tʃek]
1.
n.
чэк -а m. (ба́нкаўскі)
2.
adj.
чэ́кавы
cheque book — чэ́кавая кні́жка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
okaziciel
м. прад’яўнік, паказчык;
czek na ~a — чэк з выплатай на прад’яўніка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
акцэпта́нт
(лац. acceptans, -ntis = які прымае)
асоба, якая прыняла грашовы дакумент (вэксаль, рахунак, чэк) да аплаты.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Devise
[-'vi-]
I
f -, -n дэві́з
II
f -, -n камерц. вэ́ксаль, чэк (у замежнай валюце)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
дэві́за
(фр. devise)
плацежны сродак (вэксаль, чэк, акрэдытыў і г. д.), выражаны ў замежнай валюце для міжнародных разлікаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
прыпяча́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Дадаць да ўжо напячатанага; напячатаць дадаткова. Прыпячатаць некалькі фотаздымкаў.
2. Разм. Запячатаць чым‑н. Прыпячатаць пісьмо сургучом.
3. Разм. Паставіць пячатку на чым‑н. [Старшыня] хукне, плюне на пячатку І на чэк грашовы — раз! Прыпячатаў! Калі ласка, — У банк імчы! Бялевіч.
4. перан. Разм. Моцна прыціснуць; прыбіць. Першыя кроплі буйнога дажджу прыпячаталі пясок на двары і ўпалі на галаву Восілене. Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
payable [ˈpeɪəbl] adj. падле́глы апла́це;
This bill is payable next Tuesday. Гэты рахунак трэба аплаціць да наступнага аўторка;
make a check payable to smb. выпі́сваць чэк на чыё-н. імя́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
certified
[ˈsɜ:rtɪfaɪd]
adj.
1) гарантава́ны
2) заве́раны
certified check — заве́раны чэк
3) дыплямава́ны, з дыплёмам
a certified teacher — дыплямава́ны наста́ўнік
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
прад’яўні́к м канц, бухг Vórzeiger m -s, -; Vórweiser m -s, -; Überbrínger m -s, -; (чэка і г. д.) Ínhaber m -s, -;
чэк на прад’яўні́ка́ Ínhaberscheck m -s, -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)