tenterhooks [ˈtentəhʊks] n. pl. :

be on tenterhooks паку́тліва чака́ць (чаго-н.); ≅ сядзе́ць як на іго́лках

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дачака́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак., каго-чаго.

Прабыць, пражыць дзе‑н. да з’яўлення каго‑, чаго‑н. чаканага. Чакаў, чакаў пан Сцёпку, не дачакаўся. Якімовіч. Дачакаўся Данілка вечара і пайшоў на сход у канцылярыю калгаса. Пестрак. // (2 і 3 ас. адз. і мн.). У значэнні пагрозлівага папярэджання. Дачакаецеся вы ў мяне!

•••

Чакаць не дачакацца гл. чакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

await

[əˈweɪt]

v.t.

чака́ць

Many pleasures await you — Шмат прые́мнага чака́е цябе́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

expect

[ɪkˈspekt]

v.t.

1) чака́ць, спадзява́цца

2) разьлі́чваць, спадзява́цца

3) informal ду́маць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unpromising [ʌnˈprɒmɪsɪŋ] adj. малаперспекты́ўны; які́ не падае́ надзе́і;

The weather looks unpromising. Aд надвор’я няма чаго чакаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пачака́нка ’чаканне’ (Шпіл., Нас.), пачака́нне ’тс’ (Яруш., Нас.). Да чака́ць (гл.). Прыстаўка па‑ пад уплывам польск. poczekać, poczekanie ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ждацьчакаць’ (ТСБМ, Нас.). Рус. ждать ’тс’, укр. ждати ’тс’, польск. дыял. żdać ’тс’, памор. ždac ’тс’, чэш. ždáti ’тс’, славац. уст. ždať ’тс’, балг. жда ’тс’, славен. ždéti ’тс’. Ст.-слав. жьдати. З прасл. *žьdati < і.-е. *gheidh‑ (Покарны, 1, 426–427); параўн. літ. geidžiu, geĩsti ’жадаць’, лат. gàidîtчакаць’, ст.-прус. gēidi ’чакаюць’, с.-в.-ням. gīt, ням. Geiz ’жаднасць’. Фасмер, 2, 39; Траўтман, 82; Праабражэнскі, 1, 223; Махэк₂, 725; БЕР, 562, Брукнер, 663. Шанскі (1, Д, Е, Ж, 279) указвае на роднаснасць кораня ждать < *gьdati з коранем год (годитьчакаць’). Параўн. яшчэ жадаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

of course

1) ве́дама, пэ́ўна

2) натура́льна, як і трэ́ба было́ чака́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паго́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Стан атмасферы ў данай мясцовасці. Сухая пагода. Марозная пагода. □ Лета было добрае, пагода спрыяла ўраджаю і рабоце. Колас. // Добрае надвор’е. Як мінае бура, настае пагода. Вось таму мне мілы росквіт веснавы. Гурло. Дым слупамі — на пагоду — Падымаецца ўгару. Калачынскі. Хто дажджом косіць, той пагодаю сушыць. З нар.

•••

Рабіць пагоду гл. рабіць.

Чакаць з мора пагоды гл. чакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пережида́ть несов. чака́ць (паку́ль про́йдзе, ско́нчыцца што-небудзь);

пережида́ли жару́ чака́лі, паку́ль ско́нчыцца (спадзе́) спёка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)