дурма́н, ‑у,
1. Тое, што адурманьвае, ап’яняе (пра алкаголь,
2. Памутненне свядомасці, розуму; адурэнне, ап’яненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дурма́н, ‑у,
1. Тое, што адурманьвае, ап’яняе (пра алкаголь,
2. Памутненне свядомасці, розуму; адурэнне, ап’яненне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БАНГІ́
(Bangui),
горад, сталіца Цэнтральнаафрыканскай Рэспублікі (ЦАР). Вылучаны ў асобную
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЗА́НДЭ
(Azande),
пласкагор’е ў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
БАРТ (Barth) Генрых
(16.2.1821, Гамбург — 25.11.1865),
нямецкі гісторык, філолаг, географ-падарожнік.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мігце́ць, ‑ціць;
1. Ледзь свяціцца.
2. Свяціць няроўным бляскам.
3. Хутка праносіцца, мільгаць.
4.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тыф ‘тыф, народныя назвы «брушняк», «гарачка»’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кавале́р, ‑а,
1. Мужчына, які танцуе з дамай, суправаджае яе на гулянні і пад.
2. Малады чалавек; халасты мужчына.
3. Асоба, узнагароджаная ордэнам.
[Фр. cabalier, іт. cabaliere.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Gladius ferit corpus, animos oratio
Меч раніць цела, а слова ‒ душу.
Меч поражает тело, а слово ‒ душу.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
«ЗМАГА́РНАЯ ФРА́НЦЫЯ»
(«La France Combattante»),
рух за
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АНДО́РА
(каталанскае,
Прырода. Размешчана на
Гісторыя. Першае ўпамінанне ў крыніцах адносіцца да 805. У сярэднія вякі
Гаспадарка. Аснова эканомікі — абслугоўванне турыстаў (больш за 10
Ю.В.Ляшковіч (прырода, гаспадарка).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)