інды́га.

1. нескл., н. Цёмна-сіняе фарбавальнае рэчыва, якое здабываецца з соку некаторых трапічных (індыганосных) раслін або атрымліваецца сінтэтычна.

2. нязм. Цёмна-сіні.

Колер і.

3. Людзі, якія, паводле сцвярджэння экстрасэнсаў, маюць аўру колеру індыга і характарызуюцца наяўнасцю звышздольнасцей, высокім інтэлектам і неўспрыімлівасцю да традыцыйных прыёмаў выхавання.

Дзеці і.

|| прым. інды́гавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

І. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

яно́т, -а, М яно́це, мн. -ы, -аў, м.

Пушны звярок з цёмна-жоўтым каштоўным футрам, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. яно́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

türkblau

a цёмна-сіні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dúnkelblau

a (цёмна-)сі́ні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

буякі́, -о́ў.

Кустовая ягадная расліна сямейства верасовых, а таксама цёмна-сінія з шызым налётам ягады гэтай расліны.

Кіславатыя б.

|| прым. буяко́вы, -ая, -ае.

Б. настой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

indigo​1 [ˈɪndɪgəʊ] n. інды́га, цёмна-сі́ні (колер, фарба)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

maroon

[məˈru:n]

1.

adj.

цёмна-бардо́вы ко́лер

2.

adj.

цёмна-бардо́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

цямне́й прысл, цямне́йшы (выш. ст ад цёмна, цёмны) dúnkler

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

bister, bistre

[ˈbɪstər]

n.

1) цёмна-руды́ пігмэ́нт

2) цёмна-руды́ ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

ciemnobłękitny

цёмна-сіні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)