Прыхі́б ’бяда’ (іўеў., Сл. ПЗБ). Гл. хіба. Адносна значэння параўн. ст.-польск. (да XVI ст.) chyba ’недахоп; памылка’ (Брукнер, 188), а таксама чэш. chyba ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
хам’ё, ‑я, н., зб.
Разм. груб. Хамы. [Яніца:] — Хіба зразумее гэтае хам’ё, што для рэвалюцыі інтэлігенцыя — гэта ўсё... Гурскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
uchybienie
н.
1. хіба, парушэнне;
2. праяўленне непавагі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
defekt, ~u
м. вада; дэфект, загана, недахоп; хіба
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
гаро́хаўка, ‑і, ДМ ‑хаўцы, ж.
Разм. Гарохавы суп. — Кума, а кума... Без цыбулі хіба гарохаўку гатуюць? — запыталася.. [гараджанка]. Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стукатня́, ‑і, ж.
Разм. Тое, што і стукат. Працую, стукаю ўсё каля дрэў. За стукатнёй хіба пачуеш спеў? Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
blemishment
[ˈblemɪʃmənt]
n.
пашко́джаньне n.; скале́чаньне n.; пля́ма, хі́ба f.; недагля́д -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
denn
1.
cj
1) так як, таму́ што, бо
2) чым
mehr ~ je — больш, чым калі́-н.
2.
prtс жа, хіба́ (ужываецца для ўзмацнення)
was ~ ? — што ж?
ist er ~ krank? — хіба́ ён хво́ры?
sei es ~! — няха́й бу́дзе так!
es sei ~ — хіба́ то́лькі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
chyba
ж. хіба; бадай; бадай што;
kto pójdzie? chyba ty pójdziesz — хто пойдзе? хіба ты пойдзеш;
on chyba już nie przyjdzie — ён, бадай, ужо не прыйдзе;
chyba że ... — хіба толькі...;
chyba wiesz o tym — ты, мабыць, ведаеш пра гэта;
chyba że — хіба што
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зле́жаць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
Разм. Змагчы праляжаць некаторы час у адным становішчы. Хіба злежыш цэлую ноч на адным баку?
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)