Махава́ць, машы́ць ’абтыкаць (хату, хлеў) мохам’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да мох, мшыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Перахле́ўе (пэрэхлеўе) ’прыгуменне’ (стол., ЛА, 4). З перад‑ хлеўе < перад і хлеў (гл.).⇉·⇉·

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

свіну́х, ‑а, м.

Хлеў для свіней; свінарнік. Больш як месяц праляжаў.. [Лук’янскі] у чалавека ў нейкім свінуху, укрыты па бараду кудзеляй, кажушынамі і саломай. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

karmnik

м.

1. хлеў;

2. кармушка;

3. разм. выкармлены вяпрук, кормнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

угрэ́бці сов.

1. загрести́;

у. сало́му ў хлеў — загрести́ соло́му в хлев;

2. разг. (захватить) загрести́, заграба́стать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяля́тнік м. с.-г.

1. (хлеў) Kälberstall m -(e)s, -ställe;

2. (даглядчык цялят) Kälberpfleger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

piggery

[ˈpɪgəri]

n., pl. -geries, esp. Brit.

сьвіна́рнік -а m., сьвіну́шнік -а m.; хлеў хлява́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Саж ’сажалка’ (Нас.), ’невялікі хлеў’ (Мат. Гом.), ’маленькі хлявок для парасят, які выгароджваецца ў хляве’ (Ян.), ’садок для рыб’ (ТС), ’азярцо паблізу прытока ракі, якое служыць садком для рыбы перад замаразкамі зімой’, ’скрынка для трымання ў рацэ жывой рыбы’ (Яшк.). Укр. саж ’хлеў, дзе зачыняюць жывёліну для адкормлівання’, ’плецены кош для захоўвання злоўленай рыбы’, рус. кур. саж ’хлеў або перагародка для свіней’, польск. sadz ’скрынка з адтулінамі для захоўвання ў вадзе злоўленай рыбы’. Паўн.-прасл. *sadjь < *saditi ’садзіць’, г. зн. ’тое, у што садзяць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

папрако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Пракапаць што‑н. у многіх месцах. [Аўхім] норы з хаты ў пограб папракопваў, а з пограба да калодзежа, за хлеў... Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́слацца, ‑сцелецца; зак.

Пралегчы па паверхні. Роўны, Шырокі след Выслаўся з хаты ў хлеў. Глебка. // Разаслацца, распаўсюдзіцца. Густы дым ад паравоза.. выслаўся аж пад вагоны. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)