Hítzewelle

f -, -n хва́ля гара́чага паве́тра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kúrzwelle

f -, -n радыё каро́ткая хва́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lángwelle

f -, -n радыё до́ўгая хва́ля

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узрыўны́ воен., тех. взрывно́й;

~на́я хва́ля — взрывна́я волна́;

~ны́я рабо́ты — взрывны́е рабо́ты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закліка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які заклікае, заве. Грозная хваля песні нарастае, грыміць па лесе, як заклікальны звон. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыліву, утвараецца прылівам (у 2 знач.). Прыліўная хваля. Прыліўнае цячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brainwave [ˈbreɪnweɪv] n.

1. AmE рапто́ўная ціка́вая ідэ́я, натхне́нне

2. электры́чная хва́ля ў мо́згу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fala

fal|a

ж.

1. хваля (і перан.);

duża (wysoka) fala — вялікая хваля; бурнае мора;

łamacz fala — хвалярэз;

dziewiąta ~a — дзевяты вал;

płynąć z ~ą — плысці па цячэнні; плысці за вадой;

~a oburzenia — хваля абурэння;

~a ludzi перан. людская хваля; натоўп;

~a włosów — хваля валасоў;

2. фіз. хваля;

~a dźwiękowa — гукавая хваля;

~a długa (średnia, krótka) — доўгая (сярэдняя, кароткая) хваля;

~e eteru — радыёхвалі;

na ~ach eteru — па радыё;

nowa ~a — новая хваля; новы напрамак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

falka

ж. невялікая хваля; зыб, рабізна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Валва́ ’хваля, вадзяны грэбень, падняты ветрам’ (Яшк.). З валка з асіміляцыяй в‑н > в‑в.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)