хва́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. хва́ля хва́лі
Р. хва́лі хва́ль
Д. хва́лі хва́лям
В. хва́лю хва́лі
Т. хва́ляй
хва́ляю
хва́лямі
М. хва́лі хва́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хва́ля, -і, мн. -і, хваль, ж.

1. Вадзяны вал, які ўтвараецца ад гайдання паверхні вады.

Хвалі залівалі бераг мора.

2. Хістальны рух у фізічным асяроддзі ці электрамагнітным полі (спец.).

Электрамагнітныя хвалі.

Гукавая х.

3. перан., чаго. Пра масу, плынь чаго-н., што рухаецца адно за адным з пэўнымі інтэрваламі, перапынкамі.

4. перан., чаго. Узмоцнены рух, праяўленне чаго-н.

Х. дэманстрацый.

Х. мітынгаў.

|| прым. хва́левы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хва́ля ж., в разн. знач. волна́;

марска́я х. — морска́я волна́;

гукава́я х.физ. звукова́я волна́;

выбухо́вая х. — взрывна́я волна́;

х. рабо́чага ру́ху — волна́ рабо́чего движе́ния;

х. пратэ́сту — волна́ проте́ста;

каро́ткія ~лі — коро́ткие во́лны;

сярэ́днія ~лі — сре́дние во́лны;

до́ўгія ~лі — дли́нные во́лны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хва́ля, ‑і, ж.

1. Вадзяны вал, які ўтвараецца гайданнем паверхні вады. Марскія хвалі. □ Каля нізкага берага.. ледзь чутна, раскошліва пахлёбвае хваля. Брыль. Дробныя хвалі, як жывыя, пераліваліся і блішчэлі на месяцы. Колас. // перан. Пра тое, што сваім рухам, формай нагадвае хвалі. Акно расчынілася, хваля свежага паветра з ліпавым водарам абдала Зосю. Хомчанка. Дыхне ветрык і бягуць прыбоем жытнёвыя хвалі ў неабсяжную даль. Машара. // перан. Прыліў або праяўленне якога‑н. пачуцця, адчування. Сэрца захліснула цёплая пяшчотная хваля. Місько. З кожным новым пытаннем у душы чалавека падымаецца хваля ярасці. «Полымя».

2. Спец. Форма распаўсюджвання ваганняў у пругкім асяроддзі. Электрамагнітныя хвалі. Гукавая хваля.

3. перан.; чаго. Пра масу, плынь чаго‑н., што рухаецца адно за адным з пэўнымі інтэрваламі, перапынкамі. Раніцай.. наляцелі самалёты з чорна-жоўтымі крыжамі на фюзеляжах. Першая хваля, дзесятка паўтара, прайшла на вялікай вышыні, пабліскваючы чырванню ад набрынялай, гатовай выпусціць сонца на небакрай, зары. Хадкевіч.

4. перан.; чаго. Узмоцнены рух, праяўленне чаго‑н. Хваля пратэсту. Хваля арыштаў. □ У 1912–1913 гг. у краіне намячаецца новая хваля рэвалюцыйнага ўздыму. Навуменка.

•••

Доўгія хвалі — радыёхвалі даўжынёй ад 1 да 10 км.

Кароткія хвалі — радыёхвалі даўжынёй ад 10 да 100 м.

Сярэднія хвалі — радыёхвалі даўжынёй ад 100 да 1000 м.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хва́ля ж

1. Wlle f -, -n; Wge f -, -n (вадзяны вал), тс перан;

грэ́бень хва́лі Wllenberg m -(e)s, -e, Wllenkamm m -(e)s, -kämme;

2. перан (чаго) Wlle f -, -n;

хва́ля забасто́вак Strikwelle f -;

3. фіз, радыё Wlle f -, -n;

гукава́я хва́ля Schllwelle f;

даўжыня́ хва́лі Wllenlänge f -;

до́ўгія хва́лі Lngwellen pl;

каро́ткія хва́лі Krzwellen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

хва́ля Вадзяны вал, зыб на рацэ, возеры ў ветранае надвор'е (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

рэ́ха-хва́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́ха-хва́ля рэ́ха-хва́лі
Р. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́ль
Д. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́лям
В. рэ́ха-хва́лю рэ́ха-хва́лі
Т. рэ́ха-хва́ляй
рэ́ха-хва́ляю
рэ́ха-хва́лямі
М. рэ́ха-хва́лі рэ́ха-хва́лях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хвале... (а таксама хваля...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. хваля (у 1 і 2 знач.), напр.: хвалепадобны, хвалеўтваральнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хваля... (гл. хвале...).

Першая састаўная частка складаных слоў, пішацца, калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: хвалярэз, хвалямер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВЫБУХО́ВАЯ ХВА́ЛЯ,

гл. Ударная хваля.

т. 4, с. 301

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)