Verbum

абскуранты́зм, -у, м. (кніжн.).

Варожае стаўленне да асветніцтва і культурнага прагрэсу, цемрашальства; склад думак, характар дзеянняў абскуранта.

|| прым. абскуранты́сцкі, -ая, -ае.

канфлі́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Сутыкненне, сур’ёзнае разыходжанне, спрэчка.

Сямейны к.

Узброены к.

|| прым. канфлі́ктны, -ая, -ае.

К. характар.

вы́правіцца¹, -праўлюся, -правішся, -правіцца; зак.

1. Стаць прамым, выпраміцца.

2. Пазбавіўшыся ад недахопаў, стаць лепшым.

Характар выправіўся.

|| незак. выпраўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

чарто́ўскі, -ая, -ае.

1. гл. чорт.

2. Пракляты, ненавісны, страшэнны.

3. Незвычайна моцны па ступені свайго праяўлення (разм.).

Чартоўская вышыня.

Ч. характар.

няўжы́ўчывы, -ая, -ае.

Які дрэнна ўжываецца, ладзіць з іншымі людзьмі, а таксама ўласцівы такому чалавеку.

Н. чалавек.

Н. характар.

|| наз. няўжы́ўчывасць, -і, ж.

пада́тлівы, -ая, -ае.

1. Які лёгка паддаецца фармоўцы, апрацоўцы.

Напаленае жалеза падатлівае.

2. Згаворлівы, уступчывы.

П. чалавек.

П. характар.

|| наз. пада́тлівасць, -і, ж.

по́чырк, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Манера пісаць, характар абрысаў літар.

Каліграфічны п.

2. перан. Індывідуальная манера, характэрныя рысы.

Творчы п. масшака.