сі́верны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Паўночны (пра вецер); халодны з рэзкім пранізлівым ветрам (пра пагоду). На дварэ за вугламі па-воўчы скавытаў халодны сіверны вецер. Нікановіч. Пазней.. [Аляксей] бачыў сіверную, віхурную зіму пад Сталінградам у новай танкавай брыгадзе, якая яшчэ не была ў баях. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязлю́дзелы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў бязлюдным, пустэльным. Абязлюдзелы інтэрнат. □ Вецер халодны скуголіць Над абязлюдзелым полем. Глебка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zimny

zimn|y

халодны;

~е przekąski — халодныя закускі;

~y uśmiech — халодная ўсмешка;

~e ognie — бенгальскія агні;

~y prysznic — халодны душ;

~y stół — халодны стол; халодныя закускі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ángstschweiß

m -es, -e хало́дны пот (ад страху)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Сту́жны ‘халодны, дажджлівы’ (ТС). Да стужа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

като́д м эл Kathóde f -, -n;

ва́дкі като́д flüssige Kathóde;

хало́дны като́д Káltkathode

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

містра́ль, ‑ю, м.

Халодны і моцны паўночна-заходні вецер, які дзьме асабліва зімой на міжземнаморскім ўзбярэжжы Францыі.

[Фр. mistral, ад лац. magistralis — кіруючы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадве́сне, ‑я, н.

Час, які папярэднічае вясне. Было прадвесне — сакавік, але дзень па-зімоваму халодны, хмурны. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cold-hearted

[,koʊldˈhɑ:rtəd]

adj.

хало́дны, нячу́лы; бяз сэ́рца, няве́тлы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зрудзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Зрабіцца рудым; парудзець. [Раман] сціскае ў руцэ халодны кашалёк. Вынасілася скура, зрудзела, працерлася. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)