1. Які вызначаецца маральнай разбэшчанасцю, амаральнымі паводзінамі. [У пісьме] апісвалася, як Паходня .. бярэ пры ўсякім зручным выпадку хабар, п’е, часта начуе ў вядомай у Старыцы самагоншчыцы, распуснай жанчыны, па мянушцы — Прыхіляха.Хадкевіч.
2.Разм. Свавольны. Ладны такі хлапчучок [Валодзька], толькі .. распусны, вельмі распусны. З дзецьмі так і задзіраецца.Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bławatek
м.
1.бат. васілёк; валошка (Centaurea cyanus L.);
2.абл.хабар
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
It is claimed that television corrupts. Існуе думка, што тэлебачанне разбэшчвае.
2. падкупля́ць, дава́ць ха́бар
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
versílbern
vt
1) пасерабры́ць
2) жарт. прадава́ць
j-m die Hände ~ — даць ха́бар каму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
soap
[soʊp]1.
n.
1) мы́ла n.
2) Sl. гро́шы (асаблі́ва гро́шы на ха́бар)
2.
v.t.
мы́ліць, намы́льваць, мыць мы́лам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
посу́лм.
1.прост. абяца́нка, -кі ж.;
2.(взятка) уст.ха́бар, -ру м.;
◊
за посу́л де́нег не беру́тпогов. абяца́нка-цаца́нка, а дурно́му ра́дасць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
су́нуць¹, -ну, -неш, -не; сунь; су́нуты; зак.
1.каго-што. Усунуць, укласці ўсярэдзіну чаго-н., пад што-н., пакласці куды-н. спехам.
С. палена ў агонь.
С. ногі ў валёнкі.
2. Даць што-н. спяшаючыся, нядбайна, нехайна.
С. граблі ў рукі.
3.перан., каго-што і без дап.
4.што і без дап. Груба ўдарыць, стукнуць (разм.).
С. нажом у бок.
5.што і без дап. Паказаць што-н. са злосцю, з незадавальненнем; тыцнуць.
С. пропуск вахцёру.
◊
Сунуць у лапу — даць хабар.
|| незак.со́ваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Bestéchung
f -, -en по́дкуп, ха́бар
der ~ zúgänglich — прада́жны, падку́пны
passíve ~ — юрыд. атрыма́нне ха́бару
aktíve ~ — да́ча ха́бару
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
падма́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак., каго-што.
1. Злёгку або дадаткова змазаць чым‑н. Падмазаць скавараду. Падмазаць падшыпнікі. □ Мы пачалі ладзіць павозку. Праверылі, ці добра трымаюцца лёсткі ў білах, падцягнулі атосы, паправілі палукашак, густа падмазалі дзёгцем колы.Якімовіч.
2.перан.Разм. Даць хабар, падкупіць. Сроіл, баючыся пагалоскі, што ў ягоным садзе забілі чалавека, добра падмазаў і паліцыю і ўрача.Корбан.
•••
Падмазаць пяткі (пяты) — хутка пабегчы, уцячы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
posmarować
зак.
1. памазаць;
2.перан. падмазаць; даць хабар;
posmarować komu łapę — даць на лапу каму
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)