Diner

[di'ne:]

n -s, -s урачы́сты абе́д, урачы́стая бясе́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

triumphal [traɪˈʌmfl] adj. трыумфа́льны, перамо́жны, перамагано́сны; урачы́сты;

a trium p hal arch трыумфа́льная а́рка;

a triumphal wreath лаўро́вы вяно́к перамо́жцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэклараты́ўны

(лац. declarativus)

які мае форму дэкларацыі; урачысты (напр. д-ыя абяцанні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

féierlich

1.

a урачы́сты, свято́чны

2.

adv урачы́ста, свято́чна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Féierzug

m -(e)s, -züge урачы́сты пахо́д, працэ́сія, шэ́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

панегіры́чны

(гр. panegyrikos = урачысты)

1) які мае характар панегірыка 1;

2) залішне хвалебны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цырыманія́льны

(лац. caeremonialis)

які адбываецца згодна з цырыманіялам, урачысты (напр. ц-ае шэсце).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Féstakt

m -(e)s, -e урачы́сты акт, урачы́стая ча́стка (вечара)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

féstlich

1.

a свято́чны, урачы́сты

2.

adv па-свято́чнаму, урачы́ста

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pontyfikalny

1. рэл. які адносіцца да епіскапа;

2. перан. урачысты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)