вы́шыць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., што.

Зрабіць узор, малюнак і пад. вышываннем. Вышыць партрэт. // Аздобіць вышыўкай. Вышыць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шабло́н, -а і -у, м.

1. -а, мн. -ы, -аў. Узор, па якім штампуюцца аднолькавыя вырабы.

2. -у, перан. Агульнавядомы, збіты ўзор, штамп, які слепа пераймаюць.

Пазбягаць шаблону ў рабоце.

|| прым. шабло́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ука́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пастанова вярхоўнага органа ўлады, якая мае сілу закона.

У.

Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь.

2. у знач. вык., каму, звычайна з адмоўем. Аўтарытэт, узор для пераймання, указчык (разм.).

Ты мне тут не ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

еўрапеізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Перабудавацца (перабудоўвацца) на еўрапейскі лад, узор.

2. толькі незак. Зал. да еўрапеізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выціна́нкі, ‑нанак; адз. выцінанка, ‑і, ДМ ‑наяцы, ж.

Ажурны малюнак, узор, выразаны з паперы. // Папяровыя фіранкі з выразанымі ўзорамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сатка́цца, ‑тчэцца; зак.

1. Пераплятаючыся цры тканні, скласці што‑н., які‑н. узор.

2. Зрасходавацца пры тканні. Саткаліся ўсе ніткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накало́ць сов.

1. в разн. знач. наколо́ть;

н. дроў — наколо́ть дров;

н. свіне́й — наколо́ть свине́й;

н. значо́к — наколо́ть значо́к;

н. узо́р — наколо́ть узо́р;

2. надколо́ть;

н. пале́на — надколо́ть поле́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прихотли́вый

1. (привередливый) перабо́рлівы; (капризный) капры́зны; (требовательный) патрабава́льны;

прихотли́вый вкус перабо́рлівы (капры́зны, патрабава́льны) густ;

2. (затейливый, вычурный) вы́чварны; (замысловатый) мудраге́лісты, вы́мудраваны, вы́штукаваны;

прихотли́вый узо́р вы́чварны (мудраге́лісты) узо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Візурэнак, візэрунак ’узор’ (КТС), ст.-бел. визерунокъ ’малюнак, узор’ (1596 г.), укр. візерунок ’тс’. Запазычана са ст.-польск. wizerunk вобраз’ > польск. wizerunek (Булыка, Запазыч., 62) < ням. уст. Visierung ’партрэт, вобраз’ < франц. viser ’меціць’ (Мацэнаўэр, 369).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zéichenvorlage

f -, -n узо́р для малява́ння [рысава́ння, зрысо́ўвання]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)