паклёп м. Verlumdung f -, -en;

узве́сці паклёп на каго-н. j-n verlumden [verlästern]; j-m Übles nchreden [nchsagen]; j-n verlästern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Quadrt

n -(e)s, -e квадра́т

ine Zahl ins ~ erhben*узве́сці лік у квадра́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абгавары́ць, абгаво́рваць

1. (абмеркаваць) besprchen* vt; berten* vt; erörtern vt (падрабязна);

2. (узвесці паклёп) bezchtigen vt; verlumden vt; in üblen Lumund [Verrf] brngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zbudować

зак. пабудаваць; паставіць; узвесці;

zbudować dom — пабудаваць дом;

zbudować pomnik — паставіць помнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

квадра́т м. Quadrt n -(e)s, -e;

матэм. узве́сці ў квадра́т quadreren vt, in die zwite Potnz [ins Quadrt] erhben* vt;

у квадра́це hoch zwei

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

узво́дзіць несов.

1. в разн. знач. взводи́ть, возводи́ть;

2. (дом и т.п.) возводи́ть;

3. (в звание, чин) возводи́ть, производи́ть;

4. мат. возводи́ть;

1-4 см. узве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

piedestał, ~łu

piedesta|ł

м. п’едэстал;

postawić kogo na ~le — узвесці каго на п’едэстал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podnieść

зак.

1. паднесці, падняць; ускінуць;

podnieść zagadnienie — узняць праблему (пытанне);

2. павысіць; павялічыць;

podnieść głos — павысіць голас;

podnieść cenę — павысіць цану;

3. мат. узвесці;

podnieść do potęgi — узвесці ў ступень

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Трупі́знік ‘малы лясок, маладняк’ (Ян.). Няясна; відаць, звязана з укр. трипиза́ ‘непраходнае месца, бездарожжа’ няяснага паходжання (ЕСУМ, 5, 640); сюды ж, магчыма, трэбэза́ ‘густы зараснік на балоце ці рацэ’ (Бес.), trapeza, trepeza ‘ламачча, хвораст’, ‘багна’ (гл. трапеза1). Апошнія Лапіч (БЛ, 11, 64) звязвае з літ. trapus ‘крохкі, слабы’, што праз літ. traupùs ‘рэдкі, няшчыльны’, trupėti ‘крышыць, драбіць’ дае магчымасць узвесці да прасл. *trupiti, утворанага ад *trupъ (гл. труп). Аднак фанетычныя і семантычныя адрозненні не дазваляюць аб’яднаць названыя словы этымалагічна. Гл. таксама трапяза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

potwarz

ж. паклёп; звадня; нагавор;

rzucić na kogo potwarz — абылгаць, абгаварыць каго; узвесці паклёп каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)