дама́шні, -яя, -яе.

1. Які адносіцца да дома, сям’і, прызначаны для карыстання дома.

Д. тэлефон.

Д. халат.

2. Зроблены, прыгатаваны дома або прызначаны для выканання дома.

Д. хлеб.

Дамашняе заданне.

3. Сямейны, прыватны.

Дамашняе выхаванне.

4. Свойскі, не дзікі.

Дамашнія жывёлы.

5. у знач. наз. дама́шнія, -іх. Члены сям’і (разм.).

Нашы дамашнія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мікратэлефо́н

(ад мікра- + тэлефон)

тэлефонная трубка з у мацаванымі ў ёй мікрафонам і тэлефонам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

komórkowy

1. клетачны;

2. ячэйкавы;

telefon komórkowy — мабільны тэлефон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пратаўчы́ся, ‑таўкуся, ‑таўчэшся, ‑таўчэцца; ‑таўчомся, ‑таўчацеся, ‑таўкуцца; пр. пратоўкся, ‑таўклася, ‑таўклося; зак.

Таўчыся некаторы час. Цэлую ноч .. [Назарчук] пратоўкся на міжгародняй і ўсё толькі для таго, каб тэлефаністка паведаміла, што і тэлефон Сініцкага абрэзаны. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

phone

[foʊn]

1.

n., informal, short for telephone

тэлефо́нm.

2.

v.

тэлефанава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

відэатэлефо́н

(ад відэа- + тэлефон)

від сувязі, які дазваляе размаўляючы па тэлефоне бачыць субяседніка на экране свайго апарата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

telefon, ~u

м.

1. тэлефон;

przez telefon — па тэлефоне;

przy ~ie — а) я слухаю;

пры тэлефоне, каля тэлефона;

telefon międzymiastowy — міжгародны тэлефон;

telefon komórkowy — сотавы тэлефон;

telefon zaufania — тэлефон даверу;

podaj mi swój telefon — дай мне свой тэлефон (нумар тэлефона);

2. званок (тэлефонны);

czekać na telefon — чакаць званка;

odebrać telefon — адказаць па тэлефоне; узяць трубку;

telefon do ciebie! — цябе да тэлефона!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

disconnect

[,dɪskəˈnekt]

v.t.

1) разлуча́ць; адлуча́ць

the telephone was disconnected — тэлефо́н быў адлу́чаны

2) выключа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абане́нт

(ням. Abonnent, ад фр. abonné)

1) асоба, якая карыстаецца абанементам, 2) асоба або ўстанова, якія маюць тэлефон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

phone1 [fəʊn] n.

1. тэлефо́н;

a long-distance phone call міжгаро́дні тэлефо́нны звано́к;

What’s your phone number? Які нумар вашага тэлефона?

2. тэлефо́нная тру́бка;

pick up the phone зняць тру́бку;

put the phone down пакла́сці тру́бку

be on the phone

1) звані́ць

2) BrE мець тэлефо́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)