неразу́мны, ‑ая, ‑ае.

Які не выяўляе дастатковай кемлівасці; разумова абмежаваны, тупы. Неразумны чалавек. // Які супярэчыць разважлівасці, цвярозай думцы; бяссэнсавы. Неразумная ўпартасць. Неразумнае рашэнне. □ Міхась Ланкевіч паспрабаваў спрачацца. Даказваў, што загад неразумны. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stumpf

a тупы́; тупано́сы

éine ~e Náse — кірпа́ты нос

2) ма́тавы, без бля́ску

3) перан. тупы́ абыя́кавы

~e Gléichgültigkeit — тупа́я абыцкавасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dumb [dʌm] adj.

1. нямы́;

He was struck dumb. Ён анямеў.

2. infml тупы́, неразу́мны, бязмо́згі, дурны́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dense [dens] adj.

1. густы́, ча́сты, шчы́льны (пра лес, туман, насельніцтва і г.д.)

2. infml тупы́; няздо́льны, няке́млівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

imbecylny

1. мед. імбецыльны;

2. разм. прыдуркаваты; тупы; дэбільны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

амблісто́ма, амбісто́ма

(ад гр. amblys = тупы + stoma = рот)

хвастатае земнаводнае, падобнае да саламандры, якое водзіцца ў Паўн. і Цэнтр. Амерыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Тупі́ца ‘тупая сякера’, ‘тупы, някемлівы чалавек’ (ТСБМ, Нас., Шымк. Собр., Руб., ТС, Касп., Пятк. 2, 3), ‘тупая сякера’ (Чач., Бяльк., Варл.), ст.-бел. тупица ‘тупая сякера, каса і пад.’ (1590 г., ГСБМ). Да тупы (гл.), паводле Борыся (631–632), першапачаткова ў адносінах да прылад, пазней — у адносінах да чалавека.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ны́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад ныць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Цягучы, тупы (пра боль). Нейкі непрыемны асадак гарэў на сэрцы, аддаваўся ў ім тупым ныючым болем. Лынькоў.

3. Дзеепрысл. незак. ад ныць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АМБЛІГАНІ́Т

(ад грэч. amblys тупы + gōnia вугал),

мінерал класа фасфатаў LiAl[PO4](FOH). Мае пераменную колькасць F і OH, іншы раз H2O; прымесі натрыю, ванадыю. Крышталізуецца ў трыкліннай сінганіі. Крышталі рэдкія, буйныя, дрэнна ўтвораныя; бясформенныя масы, жаўлакі, зерні. Колер белы, зеленаваты, блакітны, карычневы. Паўпразрысты. Цв. 6—6,5. Шчыльн. 3—3,1 г/см³. Пашыраны ў гранітных пегматытавых жылах, альбітызаваных гранітах: каштоўная літыевая руда.

т. 1, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

pointless

[ˈpɔɪntləs]

adj.

1) бяз сэ́нсу; недарэ́чны

2) тупы́, без вастрыя́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)