тупы́

1. stumpf;

2. (боль, пачуцці) dumpf;

3. (пра чалавека) stúmpfsinnig, schwáchköpfig, borníert (абмежаваны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

díckköpfig

упа́рты; тупы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stúmpfsinnig

a тупы́, дурны́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obtuse

[əbˈtu:s]

n.

1) тупы́

obtuse angle — тупы́ кут

2) тупы́, няздо́льны, няке́млівы (пра чалаве́ка)

3) прыту́плены, асла́блы (пра слых, зрок)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stupíd, stupíde

a дурны́, тупы́, абмежава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kálauer

m -s, - по́шласць, тупы́ жарт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blockish

[ˈblɑ:kɪʃ]

adj.

дурны́; тупы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

woodenheaded

[,wʊdənˈhedɪd]

adj.

тупы́; дурны́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thick-headed

[,Өɪkˈhedɪd]

adj.

дурны́, тупы́, тупагало́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vacuous

[ˈvækjuəs]

adj.

1) бязду́мны, тупы́

2) пусты́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)