1. Мяккая тоўстая ватовая або валасяная подсцілка на ложак.
2. Частка ложка або канапы з спружыновым каркасам і мяккай пракладкай.
[Ням. Matratze.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
БА́ЙКА
(польск. bajka ад галандскага baai),
мяккая, тоўстая баваўняная або шарсцяная тканіна з прыгладжаным ворсам. З баваўнянай байкі шыюць цёплую бялізну, жаночае або дзіцячае адзенне, з шарсцяной — дэмісезонныя паліто.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
colon
I[ˈkoʊlən]
n.
двухкро́п’е n., два пу́нкты
II[ˈkoʊlən]
n., pl. -lons, -la
то́ўстая кі́шка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
хаз, ‑у, м.
1.Спец. Большая тоўстая частка шкуры з крыжа каня.
2.Уст. Лепшы край кавалка тканіны, як у час продажу клалі напаказ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дук
(гал. doek)
тоўстая тканіна тыпу парусіны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кана́т, ‑а, М ‑наце, м.
Тоўстая моцная вяроўка з валакна або дроту. Сталёвы канат. Якарны канат. □ Вецер гудзеў, бы шалёны, нацягваючы струнамі канаты абедзвюх мачтаў.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліно́леум, ‑у, м.
Тоўстая непрамакальная тканіна, насычаная спецыяльным саставам, якая ужываецца для пакрыцця падлогі, абіўкі сцен і пад. Шырокія калідоры засланы лінолеумам і плюшавымі дарожкамі.«Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ды́ля
(польск. dyl, ад ням. Diele)
тоўстая дошка.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
jelito
н. кішка;
jelito cienkie (grube) — тонкая (тоўстая) кішка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
шарша́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Рмн. ‑так; ж.
Тоўстая і доўгая іголка. Зноў збіраемся ля вогнішча, глядзім, як дзядзька Ігнат шаршаткай сшывае аброць, і чакаем.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)