Жы́ла ’крывяносны сасуд’, ’частка зямной кары, запоўненая пародай або вадой’, ’асобны провад кабелю’. Рус., укр., балг., макед. жила, польск. żyła, в.-луж. žila, н.-луж. žyła, чэш. žila, славац. žila, славен. žíła ’жыла’, серб.-харв. жи̏ла ’галінка кораня, жыла, бізун’. Ст.-слав. жила ’крывяносны сасуд’, ст.-рус., ст.-бел. (Скарына) жила ’тс’. Літ. gýsla, ст.-прус. ‑gislo (у складаным слове pettegislo), лат. dzīsla ’жыла’, арм. ǰil ’жыла’, лац. fīlum ’нітка, валакно, ткань; сухажылле’. І.‑е. *g​hīslo‑, адкуль балт., слав., а таксама арм. і лац. Покарны, 1, 489; Фасмер, 2, 54–55; Мейе, Études, 420; БЕР, 1, 545; Скок, 3, 680; Тапароў, E–H, 250–251; Траўтман, 87, 90; Ачаран₂, 4, 127; Вальдэ-Гофман, 497; Эрну-Мейе, 235. Таго ж кораня жычка (гл. Брукнер, 669 і наст.). Махэк₂ (727), як і некаторыя іншыя, спрабуе пашырыць кола і.-е. роднасных слоў герм., у прыватнасці ням. Geissel ’бізун’, што, аднак, выклікае сумненні. Шанскі (1; Д, Е, Ж) не выключае (спасылаючыся на Пагодзіна, Следы, 276) магчымасці сувязі жыла з жыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падфарбава́ць сов.

1. подкра́сить;

п. во́кны — подкра́сить о́кна;

2. (сделать ярче, придать какой-л. цвет) подкра́сить, подцвети́ть;

п. ткані́ну — подкра́сить ткань;

3. перен., разг. подкра́сить, приукра́сить;

п. рэчаі́снасць — подкра́сить действи́тельность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праме́жкавы и праме́жны в разн. знач. промежу́точный;

~вая адле́гласць — промежу́точное расстоя́ние;

~выя ві́дыбиол. промежу́точные ви́ды;

~выя (~ныя) гаво́ркі — промежу́точные го́воры;

~выя (~ныя) звёны — промежу́точные зве́нья;

~вая тка́нка — промежу́точная ткань

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свіце́цца несов.

1. просве́чивать, пропуска́ть свет;

ткані́на ~ці́ццаткань просве́чивает;

2. видне́ться, просве́чивать, сквози́ть;

праз саро́чку ~ці́цца це́ла — сквозь руба́шку просве́чивает те́ло;

праз лі́сце ~ціцца не́ба — сквозь листву́ видне́ется не́бо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

weave

[wi:v]

1.

v.t. wove or (rare) weaved, woven or wove, weaving

1) ткаць; пле́сьці, віць

2) сплята́ць, спалуча́ць

The author wove three plots together into one story — Аўтар злучы́ў тры сюжэ́ты ў адну́ апо́весьць

3) ве́сьці апо́вед

2.

n.

1) тка́ньне n., ткань f.

2) вязь f.

a close weave — густа́я вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кле́тка в разн. знач. кле́тка, -кі ж.;

грудна́я кле́тка анат. грудна́я кле́тка;

не́рвная кле́тка нерво́вая кле́тка;

ткань в кле́тку ткані́на ў кле́тку;

бума́га в кле́тку папе́ра ў кле́тку;

ле́стничная кле́тка ле́свічная кле́тка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запа́рыць сов.

1. в разн. знач. запа́рить;

з. ткані́ну — запа́рить ткань;

з. корм — запа́рить корм;

з. бо́чку — запа́рить ка́дку;

з. каня́ — запа́рить ло́шадь;

2. (залить кипятком) завари́ть;

з. лі́павы цвет — завари́ть ли́повый цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рватьI несов.

1. в разн. знач. ірва́ць, (после гласных) рваць;

2. (ткань, бумагу и т. п.) драць, дзе́рці;

рвать на ча́сти рваць на кускі́;

рвать на себе́ во́лосы рваць на сабе́ валасы́;

рвать и мета́ть вар’ява́цца;

рвать го́рло (гло́тку) драць го́рла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просве́чивать несов.

1. (к просвети́тьII) прасве́чваць;

просве́чивать лёгкие больно́го прасве́чваць лёгкія хво́рага;

2. (светиться, сквозить) свіце́цца; (проглядывать) прагля́дваць;

сквозь што́ры просве́чивает со́лнце праз што́ры свіці́цца со́нца;

сквозь кру́жево просве́чивает голуба́я ткань праз кару́нкі свіці́цца блакі́тная ткані́на;

со́лнце просве́чивает сквозь ту́чи со́нца прагля́двае праз хма́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утыка́цца I несов.

1. втыка́ться; вонза́ться; вса́живаться;

2. прям., перен. утыка́ться;

1, 2 см. уткну́цца;

3. страд. втыка́ться; вонза́ться; вса́живаться; утыка́ться; см. утыка́ць I

утыка́цца II несов.

1. уменьша́ться в проце́ссе тканья́;

2. страд. вставля́ться в ткань; покрыва́ться сплошь тка́ным узо́ром; украша́ться посре́дством тканья́; см. утыка́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)