odtwórczy

выканальніцкі;

talent odtwórczy — выканальніцкі талент

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сле́дчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да следчага. Ты ж, трэба аддаць табе справядлівасць, пытанні ставіў казуістычныя, — хваліць следчыцкі талент Янкі Андрэй. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прирождённый прыро́джаны; (природный) прыро́дны;

прирождённый тала́нт прыро́джаны (прыро́дны) та́лент;

прирождённый охо́тник прыро́джаны паляўні́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саморо́дный прям., перен. самаро́дны;

саморо́дный мета́лл самаро́дны мета́л;

саморо́дный тала́нт перен. самаро́дны та́лент;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

talent, ~u

м. талент;

mieć talent do czego — мець талент да чаго; быць таленавітым у чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Pfund

m -(e)s, -e i -

1) фунт (у розн. знач.)

2) перан. та́лент

sein ~ vergráben* — зары́ць у зя́млю сво́й та́лент

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

самабы́тны éigenartig, originéll; úrwüchsig (натуральны, прыроджаны);

самабы́тны та́лент úrwüchsiges Talént;

самабы́тная культу́ра die éigenartige Kultúr

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дар, -у, мн. дары́, -о́ў, м.

1. Тое, што даецца бясплатна; падарунак.

Прынесці што-н. у д.

2. Плён працы, якой-н. дзейнасці; тое, што дае прырода.

Дары прыроды.

3. Талент, здольнасць.

Д. пісьменніка.

○

Святыя дары — хлеб і віно для прычашчэння веруючых.

◊

Дар слова — здольнасць прыгожа гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расквітне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Расцвісці, распусціцца (пра кветкі, расліны).

Цюльпаны ўжо расквітнелі.

2. перан. Стаць прыгожым, здаровым, дасягнуць росквіту.

Расквітнела дзяўчына.

3. перан. Дасягнуць высокай ступені развіцця, праявіцца з вялікай сілай.

Расквітнеў талент мастака.

|| наз. ро́сквіт, М -віце, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапі́ць, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; пр. прапіў, ‑піла, ‑піло; заг. прапі; зак.

1. каго-што. Патраціць на выпіўку. Прапіць грошы. □ [Пятрусь:] — Не! Як я пакажуся людзям у вочы? Прапіць каня і самому цягаць драбіны? Колас.

2. што. Пашкодзіць чаму‑н., страціць што‑н. (здольнасць, талент) у выніку п’янства. Прапіць голас. Прапіць талент.

3. і без дап. Піць некаторы час. Прапіць увесь дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)