дыятэ́з, ‑у, м.

Схільнасць арганізма да якіх‑н. захворванняў.

[Ад грэч. diáthesis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стамля́льнасць, ‑і, ж.

Схільнасць да стамлення. Хуткая стамляльнасць арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дамасе́дства, ‑а, н.

Схільнасць, прывычка праводзіць свой вольны час дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

містыцы́зм, ‑у, м.

Рэлігійна-ідэалістычны светапогляд, заснаваны на містыцы; схільнасць да містыкі.

[Фр. misticisme, ад грэч. mystēs — таямнічы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фразёрства, ‑а, н.

Схільнасць да прыгожых і гучных, але пустых фраз; пустаслоўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хваро́ба, -ы, мн. -ы, -ро́б, ж.

1. Парушэнне нармальнай дзейнасці арганізма, недамаганне.

2. перан. Дрэнная схільнасць да чаго-н.; недахоп.

Гультайства — гэта х.

|| прым. хваро́бны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Хваробныя мікробы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паляга́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Схільнасць да палягання; наяўнасць палягання. Высокі працэнт палягальнасці збажыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачуццёвасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць пачуццёвага. Пачуццёвасць погляду.

2. Схільнасць да пачуццёвай асалоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстрэмі́зм, ‑у, м.

Схільнасць да крайніх поглядаў і крайніх мер (звычайна ў палітыцы).

[Фр. extrémisme.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аналі́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто мае схільнасць да аналітычных разважанняў, умее добра аналізаваць што-н.

2. Спецыяліст, які займаецца аналізам (у 1 і 3 знач.).

Палітычны а.

Хімік-а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)