zasuszony

1. засушаны;

2. разм. сухі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гуа́на, нескл., н.

Сухі памёт дзікіх птушак, які скарыстоўваецца на ўгнаенне.

[Ісп. guano.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратакалі́зм, ‑у, м.

Кніжн. Сухі, пратакольны стыль пераказу, перадачы чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

régenarm

a засу́шлівы, сухі́ (пра клімат)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

саму́м, ‑у, м.

Сухі, гарачы вецер, пясчаны ураган у пустынях Азіі і Афрыкі.

[Араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канцэнтра́т, -у, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Гатовы сухі прадукт, спецыяльна апрацаваны для хуткага прыгатавання.

К. кашы.

К. квасу.

2. Корм высокай пажыўнасці для жывёлы (мука, вотруб’е, макуха, зерне).

3. Канцэнтраваная руда (спец.).

|| прым. канцэнтра́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

dry, drai

a це́рпкі, сухі́ (пра віна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ráufutter

n -s грубы́ корм, сухі́ фура́ж

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

парудзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які парудзеў. Прымінаючы сухі парудзелы палын, машына памчалася на ўзгорак. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Высушаны кавалак хлеба, булкі, а таксама гатунак сухога печыва.

Пачак сухароў.

Малочныя сухары.

2. перан. Сухі (у 8 знач.), нячулы чалавек (разм.).

Не чалавек, а с.

|| прым. суха́рны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)