шчо́ўк.

1. -у, мн. -і, -аў, м. Кароткі сухі гук ад стрэлу, дзеяння якога-н. механізма і пад.

Пачуўся металічны ш.

2. у знач. вык. Шчоўкнуць (разм.).

Ш. курком.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bone-dry

[ˈboʊndraɪ]

adj.

ве́льмі сухі́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паёк, пайка́, мн. пайкі́, пайко́ў, м.

Ежа або прадукты, якія выдаюцца ў пэўнай колькасці і на пэўны час.

Хлебны п.

Сухі п. (які выдаецца замест штодзённага харчавання).

|| прым. пайко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіро́ка, нескл., м.

Сухі гарачы паўднёвы або паўднёва-ўсходні вецер у Міжземнаморскім басейне. Хутка надвор’е пачало псавацца, моцны сухі сірока загнаў нас на карму. Рамановіч.

[Іт. sirocco.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лістоўка,

сухі шматнасенны плод.

т. 9, с. 290

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

dock1 [dɒk] n. док;

dry dock сухі́ док;

pl. docks верф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сушэ́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. сухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каро́бачка,

сухі шматнасенны плод раслін.

т. 8, с. 87

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zundürr

a сухі́ як жэ́ры́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падкалупну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак. (разм.).

1. што. Калупнуўшы, падчапіць, прыпадняць спаднізу.

П. сухі пянёк.

2. каго (што). Тое, што і падкалоць¹ (у 2 знач.).

П. з’едлівай заўвагай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)