Verbum

анлайнавы слоўнік

zmartwiony

засмучаны; заклапочаны; сумны; устрывожаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сму́тны, -ая, -ае.

1. гл. смута (у 1 знач.).

2. Які адчувае смутак; маркотны, сумны (пра чалавека).

Смутная дзяўчына.

Смутныя вочы (выражаюць смутак, бязрадасныя).

3. Невыразны, няпэўны (разм.).

Смутныя намёкі.

4. Трывожны, неспакойны, мяцежны.

Смутныя часы.

|| наз. сму́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

heart-rending [ˈhɑ:trendɪŋ] adj. ве́льмі су́мны;

a heart-rending book ве́льмі су́мная кні́га

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сумнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху сумны. Юзік глядзіць на Шуру з сумнаватаю ўсмешкай. Крапіва. Тайга пераклікалася сумнаватымі і рэдкімі птушынымі галасамі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

posępny

posępn|y

хмурны; сумны;

~y nastrój — сумны настрой;

~e spojrzenie — пануры (хмурны) погляд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

monotón

a манато́нны, аднаста́йны, су́мны