repertoire [ˈrepətwɑ:] n.
1. рэпертуа́р (тэатра, аркестра)
2. су́ма на́выкаў, уме́нняў
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ава́нсавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да авансу. Авансавая справаздача. Авансавая сума. Авансавы плацеж. Авансавыя расходы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дамо́ўлены, ‑ая, ‑ае.
Загадзя назначаны па ўзгадненню з кім‑н. Сустрэцца ў дамоўленым месцы. Дамоўленая сума.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кво́та ’частка, доля, працэнт’ (ТСБМ, Нас., Касп., КЭС, лаг., Гарэц.). Ст.-бел. квота ’сума грошай, дата’ (з 1680 г.) < польск. kwota ’тс’ (Булыка, Запазыч., 146), якое з с.-лац. quota ’сума грошай’ (Слаўскі, 3, 501–502).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прыба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.
1. гл. прыбавіць.
2. Прыбаўленая сума, колькасць чаго-н.
Атрымаць прыбаўку.
|| прым. прыба́вачны, -ая, -ае.
○
Прыбавачная вартасць — частка вартасці, якая ствараецца наёмным рабочым звыш вартасці рабочай сілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Су́мка ’выраб са скуры, тканіны, торбачка’ (ТСБМ; маг., Шн. 2; Бяльк., Сл. ПЗБ), ’кайстра’ (усх., ЛА, 5), ’ранец’ (Сл. ПЗБ), су́ма ’жабрацкая торба’ (ТС). Укр. сума́, рус. сума́, су́мка, стараж.-рус. сума, сумъка. Праз польск. suma, sumka ’перакідная сумка’ са ст.-в.-ням., с.-в.-ням. soum ’уюк’, першасна ’колькасць грузу, якую можа падняць адна ўючная жывёліна’, н.-в.-ням. Saum ’ноша’ ад нар.-лац. sauma, sagma ’ўючнае сядло’, якое, у сваю чаргу, з грэч. σάγμα ’тс’, σάττω ’наўючваю’; гл. Мацэнаўэр, 315; Брукнер, 256; Фасмер, 3, 802. Ст.-бел. сумка ’сумка’ (1516 г.) < ст.-польск. sumka (XVI ст.) (Булыка, Лекс. запазыч., 102).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
assessment [əˈsesmənt] n.
1. ацэ́нка, ацэ́ньванне
2. атэста́цыя
3. вы́значаная су́ма пла́ты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
І́ста ’асноўны капітал’ (Гарэц.), ’сутнасць’ (Гарэц., Др.-Падб.). Рус. дыял. і уст. и́сто, и́стое ’наяўныя грошы, капітал’, укр. дыял. і́сте, і́ста ’капітал, асноўны капітал’. Ст.-рус. исто ’капітал, сума займа’, истое ’сума займа’ ў «Рускай праўдзе». Ад *jьstъ (гл. існы).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нязна́чны (очень малый) незначи́тельный;
~ная су́ма — незначи́тельная су́мма;
~ныя зме́ны — незначи́тельные измене́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
sum total
агу́льная су́ма
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)