біно́м, ‑а,
Сума або рознасць двух алгебраічных выразаў, якія завуцца членамі; двухчлен.
[Ад лац. bis — двойчы і грэч. nomos — частка, раздзел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
біно́м, ‑а,
Сума або рознасць двух алгебраічных выразаў, якія завуцца членамі; двухчлен.
[Ад лац. bis — двойчы і грэч. nomos — частка, раздзел.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)