драп

(фр. drap = сукно)

тоўстая шарсцяная або паўшарсцяная тканіна, з якой шыюць верхняе адзенне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сермя́га ж., уст.

1. саматка́нае сукно́;

2. (одежда) сві́тка, -кі ж.; сярмя́га, -гі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

woolens

сукно́ n.; суко́нная або́ ваўня́ная во́пратка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сукнава́льня Майстэрня, у якой валілі сукно (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

сае́та, ‑ы, ДМ саеце, ж.

Уст. Тонкае высокагатунковае сукно. Вашы скарбы не ў ядвабнай Магнацкай саеце, А ў сярмязе непавабнай, Старшай на ўсім свеце. Купала.

[Польск. sajeta ад іт. saietta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыне́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шыняля; прызначаны для шыняля. Шынельнае сукно.

2. у знач. наз. шыне́льная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе здымаюць шынялі, галаўныя ўборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

broadcloth

[ˈbrɔdkl‚Ө]

n.

палатно́ n.

woolen broadcloth — то́нкае сукно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sweep under the carpet

хава́ць, адклада́ць пад сукно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Паўсуке́нак ’паўсукно’ (Касп.; ашм., Сл. ПЗБ). З польск. pólsukienko, якое з pólsukno ’паўсукно, лёгкае сукно, кашамір’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

салда́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да салдата, належыць яму. Салдацкая служба. Салдацкі кацялок. Салдацкія сем’і. □ Мы павінны паказаць, што рабочыя і сяляне ў матросках ды салдацкіх шынялях — нашы браты, адна армія працоўных. Гартны. // Які складаецца з салдат. Салдацкія палкі. Салдацкі аркестр.

2. Уласцівы салдату, такі, як у салдата. Салдацкая выпраўка. □ Усё жыццё ты [Клімёнак] будзеш рад за сваю раннюю сталасць, за сваю салдацкую маладосць. Брыль.

•••

Салдацкае сукно гл. сукно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)