побужде́ние ср.
1. (действие) прымушэ́нне, -ння ср., прыму́с, -су м.; падахво́чванне, -ння ср., заахво́чванне, -ння ср.; схіле́нне, -ння ср.; стымулява́нне, -ння ср.;
побужде́ние к де́йствию прымушэ́нне (прыму́с) да дзе́яння; см. побужда́ть;
2. (побудительная причина — намерение) наме́р, -ру м.; (желание) жада́нне, -ння ср.; (соображение) меркава́нне, -ння ср.; (мотив) маты́ў, -ты́ву м.; (склонность) нахі́л, -лу м.; (стимул) сты́мул, -лу м.; (импульс) і́мпульс, -су м.; (охота) ахво́та, -ты ж.; (влечение) ця́га, -гі ж.; (стремление) імкне́нне, -ння ср.;
из коры́стных побужде́ний з кары́слівых меркава́нняў;
по со́бственному побужде́нию па ўла́сным наме́ры (жада́нні), па ўла́снай ахво́це;
есте́ственное побужде́ние прыро́дны і́мпульс, натура́льнае імкне́нне;
сле́довать побужде́нию се́рдца рабі́ць, як ка́жа (падка́звае) сэ́рца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
drive
[draɪv]
drove, driven
1.
v.t.
1) кірава́ць, ве́сьці (а́ўта), пуска́ць у рух
I was driven home — Мяне́ заве́зьлі даха́ты
2) біць, забіва́ць, убіва́ць
to drive the nail into the wall — забіва́ць цьвік у сьце́нку
3) змуша́ць; ганя́ць; даво́дзіць да кра́йнасьці
The boss drives workers too hard — Нача́льнік ганя́е працаўніко́ў
He was driven mad — Яго́ давялі́ да ша́лу
Hunger drove him to theft — Го́лад зму́сіў яго́ кра́сьці
2.
v.i.
1) е́хаць
The car drives well — А́ўта до́бра е́дзе
2) ху́тка ру́хацца, імча́цца
3.
n.
1) пае́здка f. (а́ўтам)
to go for a drive — прае́хацца
2) пад’е́зд -у m.
3) энэ́ргія, ініцыяты́ва f., на́ступ -у m.
4) падахво́чваньне n., сты́мул -у m.; кампа́нія f.
The club held a drive for new members — Клюб правёў кампа́нію вэрбо́ўкі но́вых сябро́ў
5) Milit. ата́ка f.; на́ступ -у m.
•
- drive apart
- drive away
- drive into
- drive up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)