MSc [ˌemesˈsi:] n. (скар. ад Master of Science) ступе́нь магі́стра ў навуко́вай галіне́;

have an MSc мець ступе́нь магі́стра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сте́пень в разн. знач. ступе́нь, -ні ж.;

сте́пень мастерства́ ступе́нь майстэ́рства;

учёная сте́пень вучо́ная ступе́нь;

в вы́сшей сте́пени у найвышэ́йшай ступе́ні, надзвыча́йна;

в значи́тельной сте́пени у зна́чнай ступе́ні;

в ра́вной сте́пени у ро́ўнай ме́ры, адно́лькава;

в изве́стной сте́пени у пэ́ўнай ступе́ні;

сте́пени сравне́ния грам. ступе́ні параўна́ння;

положи́тельная сте́пень грам. звыча́йная ступе́нь;

сравни́тельная сте́пень грам. вышэ́йшая ступе́нь;

превосхо́дная сте́пень грам. найвышэ́йшая ступе́нь;

возвести́ в сте́пень мат. узве́сці ў ступе́нь;

◊

до после́дней сте́пени да апо́шняй ступе́ні, да апо́шняга;

ни в мале́йшей (ни в како́й) сте́пени ні ў я́кай ступе́ні, нія́к, ніко́лькі;

до тако́й сте́пени да таго́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

MBA [ˌembi:ˈeɪ] n. (скар. ад Master of Business Administration)

1. ступе́нь магі́стра бі́знес-адміністрава́ння

2. чалаве́к, які́ мае гэ́тую ступе́нь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

degree [dɪˈgri:] n.

1. гра́дус

2. ступе́нь; узро́вень;

in the highest degree у найвышэ́йшай ступе́ні;

to some degree у пэ́ўнай ступе́ні;

not in the slightest degree анічу́ць, ніко́лькі

3. ступе́нь;

take one’s degree атрыма́ць ступе́нь;

the degree of bachelor/master/doctor ступе́нь бакала́ўра/магі́стра/до́ктара

4. ling. ступе́нь;

degrees of comparison ступе́ні параўна́ння

♦

by degrees паступо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чу́тнасць, -і, ж.

1. Ступень выразнасці гучання.

Дрэнная ч. радыёперадачы.

2. Магчымасць чуць, слухаць каго-, што-н.

Зона чутнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

breathalyse [ˈbreθəlaɪz] v. правяра́ць вадзі́целя на ступе́нь ап’яне́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

магі́стр, ‑а, м.

1. Першая вучоная ступень у некаторых зарубежных краінах і дарэвалюцыйнай Расіі. // Асоба, якая мае такую ступень.

2. Другая акадэмічная ступень, якая прысвойваецца ў вышэйшых навучальных установах ЗША і Англіі. // Асоба, якая мае такую ступень.

3. У сярэднія вякі — тытул кіраўніка каталіцкага духоўна-рыцарскага ордэна. // Асоба, якая мела такі тытул.

[Ад лац. magister — настаўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звя́знасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць звязнага. Звязнасць думак.

2. Ступень счаплення часцінак глебы. Звязнасць глебы. // Ступень вязкасці вяжучага рэчыва. Звязнасць вапны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спе́ласць, -і, ж.

1. гл. спелы.

2. перан. Высокая ступень чаго-н., дасканаласць; сталасць.

Сапраўдная творчая спеласць прыйшла значна пазней.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напа́с, ‑у, м.

Ступень адкормленасці жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)