lose track of

стра́ціць арыента́цыю ў чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Істра́ціць ’загубіць’ у кантэксце: «баба не любіла дзѣта,… и хотѣла, кабъ яго страціць» (мін., Шн., 2, 219). Рус. дыял. истра́тить ’загубіць, знішчыць’; параўн. смал.: «Мачеха дитенка истратила» (СРНГ). Працягвае ст.-рус. истратити ’загубіць, знішчыць’ ці ўтворана ад страціць (гл.) з прыстаўным і‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

абязле́сець, ‑ее; зак.

Страціць лясы, стаць бязлесным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абясцэ́ніцца, ‑ніцца; зак.

Страціць каштоўнасць. Грошы абясцэніліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да страціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́радзіцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзіцца; зак.

Пагоршыцца ў пародзе, страціць каштоўныя ўласцівасці продкаў.

Расліна вырадзілася.

|| незак. выраджа́цца, -а́ецца.

|| наз. выраджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разупэ́ўніцца, -нюся, -нішся, -ніцца; зак., у чым.

Страціць упэўненасць у чым-н.

Р. ў сваіх меркаваннях.

|| незак. разупэ́ўнівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. разупэ́ўненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

растапта́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -то́пчацца; зак. (разм.).

Пра абутак: страціць форму, стаць залішне прасторным у выніку працяглай носкі; разнасіцца.

|| незак. расто́птвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Ачамрэ́ць ’адчуць слабасць, страціць прытомнасць’, ’учадзець, адурэць’ (КСТ). Гл. чамрэць ’слабець’, параўн. ачмурэць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тро́нуться​III сов. (сойти с ума), разг. звар’яце́ць, стра́ціць ро́зум.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)