сотня́га ж., прост. сторублёўка, -кі ж.; (сумма) сто рублёў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́рицей и стори́цею нареч., уст., книжн. у сто разо́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hundredfold

[ˈhʌndrədfoʊld]

1.

adj.

сторазо́вы

2.

adv.

сто разо́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

centigrade [ˈsentɪgreɪd] adj. стогра́дусны; падзе́лены на сто гра́дусаў;

a centigrade scale стогра́дусная шкала́, шкала́ Цэ́льсія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

цэ́нтнер, ‑а, м.

Адзінка вымярэння вагі, роўная 100 кг. — Наш калгас можа даць не менш як, сто пяцьдзесят цэнтнераў мяса і па восемсот малака на кожныя сто гектараў, — гаварыў дакладчык. Дуброўскі.

[Ням. Zentner.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ручыць сов., в разн. знач. вы́ручить;

в. з бяды́ — вы́ручить из беды́;

в. у дзень сто рублёў — вы́ручить в день сто рубле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стоаблі́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Шматаблічны, мнагалікі, літаральна, які мае сто вобразаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стокле́тачны, ‑ая, ‑ае.

Які раздзелены на сто клетак (пра шашачную дошку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стогадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які прадаўжаецца сто год. Стогадовая вайна.

2. Узростам у сто год; які існуе сто год. Змрочна маўчалі стогадовыя Стах Барысевіч — Кальчуга і Лук’ян Сіпайла. Караткевіч. // Вельмі стары. Мяснікоў неяк казаў, што хлеб добры аднадзённы, віно стогадовае, а дружба вечная. Гурскі.

3. Які мае адносіны да стагоддзя (у 2 знач.). Стогадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., што і чаго.

Прыбавіць, дабавіць звыш таго, што было, што ўстаноўлена.

Н. сто рублёў.

|| незак. набаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. наба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, мн. -і, -ба́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)