ін-акта́ва

(лац. in octavo)

фармат кнігі, пры якім старонка складае восьмую частку стандартнага папяровага аркуша.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

page​1 [peɪdʒ] n. старо́нка (у розных знач.);

on page 5 на пя́тай старо́нцы;

at the bottom/top of the page уні́зе/уве́рсе старо́нкі;

a full page article арты́кул на ўсю́ старо́нку;

the front/back page of a newspaper пе́ршая/апо́шняя старо́нка газе́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

партпа́ж

(фр. porte-page, ад porter = несці + page = старонка)

папяровая пракладка паміж палосамі набору пры іх транспартаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

s.

1. = strona — старонка; стар.;

2. = syn — сын

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аванты́тул

(ад фр. avant = наперадзе + лац. titulus = надпіс)

першая старонка кнігі, якая папярэднічае тытулу 3.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Схеда ’частка вёскі па некалькі хат’ (мір., Я. Брыль). З польск. scheda ’частка маёмасці, спадчына, атрыманы ў спадчыну кавалак зямлі’, першапачаткова ’картка, аркуш’ з лац. scheda ’аркуш, старонка’, што з грэч. σχίη ’дошчачка, трэска, аддзеленая частка’ (Брукнер, 57; Варш. сл., 6, 43; ЕСУМ, 5, 490).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзевятна́ццаты ліч. der néunzehnte;

дзевятна́ццатага лю́тага am néunzehnten Fébruar;

дзевятна́ццатая старо́нка Séite néunzehn

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ева́нгелле, -я, н. (з вялікай літары).

1. Частка Бібліі, агульная назва першых чатырох кніг Новага Запавету пра зямное жыццё і вучэнне Ісуса Хрыста (з’яўляецца асновай хрысціянскага веравучэння).

Кананічнае Е.

2. мн. -і, -яў. Кожная з чатырох кніг Новага Запавету, напісаных, паводле царкоўнай традыцыі, вучнямі Ісуса Хрыста і іх паслядоўнікамі.

Е. ад Марка.

Старонка Евангелля ад Матфея.

|| прым. ева́нгельскі, -ая, -ае.

Е. тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загарну́цца, ‑гарнуся, ‑горнешся, ‑горнецца; зак.

1. Ахінуць, абгарнуць сябе чым‑н., закруціцца ў што‑н. Загарнуцца ў коўдру. □ [Васіль] загарнуўся ў світу і паспрабаваў зноў заснуць, аднак сон ужо не ішоў. Мележ.

2. Перагарнуцца; закрыцца (пра што‑н. раскрытае). Старонка загарнулася. Кніга загарнулася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вака́т

(лац. vacat = які пустуе, вольны)

старонка кнігі, на якой няма тэксту або ілюстрацый (напр. адварот тытульнага ліста, шмуцтытула).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)