Verbum

рог², рага́, мн. рагі́, -о́ў, м.

Месца, дзе сыходзяцца, перасякаюцца два прадметы ці два бакі чаго-н.

На рагу вуліцы.

Р. стала.

Р. хусткі.

|| памянш. ражо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

зусі́м, прысл.

1. Абсалютна, поўнасцю.

У хаце стала з. цёмна.

Я яго не з. зразумеў.

2. (перад адмоўем). Ні ў якой ступені, ніколькі (разм.).

З. не смешна.

Я тут з. не жартую.

го́рка², прысл.

1. Непрыемна, едка па смаку.

2. Пра адчуванне горкага смаку.

Ад зёлак стала г. ў роце.

3. у знач. выкл. го́рка! Вокліч за вясельным сталом, якім просяць маладых пацалавацца (разм.).

даўжыня́, -і́, мн. даўжы́ні, даўжы́нь, ж.

1. Працягласць лініі, плоскасці, цела паміж двума крайнімі іх пунктамі.

Змераць даўжыню стала.

Меры даўжыні.

Д. вуліцы.

Д. ракі.

2. Працягласць у часе.

Д. рабочага дня.

ке́пскі, -ая, -ае.

1. Не такі, як трэба, якога хацелася б; дрэнны.

К. малаток.

Кепска (прысл.) зроблена акно.

2. у знач. вык. ке́пска каму. Пра цяжкі душэўны або фізічны стан.

Дзіцяці стала к.

вы́ясніцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніцца; зак.

1. Стаць ясным, бясхмарным; распагодзіцца.

Неба выяснілася.

К вечару выяснілася (стала пагода; безас.).

2. Тое, што і высветліцца.

|| незак. выясня́цца, -я́ецца і выя́снівацца, -аецца.

паспе́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; зак.

1. гл. спець².

2. Стаць гатовым, прыгатаваным (разм.).

Снеданне паспела (зварылася). Глеба паспела (стала прыгоднай для чаго-н.).

|| незак. паспява́ць, -а́е (да 2 знач.).