overture [ˈəʊvətʃʊə] n.

1. mus. уверцю́ра

2. звыч. pl. спро́ба (прымірэння, завязвання знаёмства); ініцыяты́ва (перамоваў, заключэння дагавораў і да т.п.);

make overtures to smb. рабі́ць кро́кі да прымірэ́ння, спрабава́ць пасябрава́ць з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

каштава́ць

(польск. kosztować, ад с.-в.-ням. kosten)

l) мець тую або іншую грашовую вартасць, цану; абыходзіцца ў якую-н. суму;

2) перан. патрабаваць вялікіх намаганняў;

3) спрабаваць на смак;

4) перан. зведваць, зазнаваць (напр. к. гора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Тарбі́чыцца (тырбі́чыцца) ’спрабаваць уціснуцца (у натоўп, зараслі і пад.)’ (васіл., Лаўшук, вусн. паведамл.), торбі́чыць ’скідаць’ у прымаўцы: прыдзе вербіч (= вербніца), то кожуха торбіч (ТС, тлумачэнне ’апранаць’, відаць, памылковае); сюды ж, магчыма, і торбу́ць — выклічнік да ’кінуць, скінуць’: торбуць ту просцілку (ТС). Параўн. рус. смален. тарбува́ть ’гнаць коней з пашы’ (Дабравольскі), паводле Фасмера (4, 23), няяснае па паходжанні. Цьмяныя словы, магчыма, звязаны з тарабічыць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

смакава́ць

(польск. smakować, ад с.-в.-ням. smacken)

1) есці або піць паволі, з асалодай, стараючыся адчуць смак чаго-н.;

2) спрабаваць якую-н. страву або пітво;

3) перан. цешыцца з чаго-н., радавацца чаму-н. (напр. с. навіну).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мані́цца ’мець намер, збірацца рабіць што-небудзь; планаваць’, ’спрабаваць’, ’абяцаць, цешыць надзеяй’, (ТСБМ, Сл. ПЗБ; міёр., Нар. сл.; КЭС, лаг.; мядз., Нар. словатв.; Жд. 1), ’хацецца’ (шальч., Сл. ПЗБ), заману́тысь ’захацецца’ (драг., КЭС), ма́ніцца ’мецца (аб тым, што павінна быць)’ (Нар. Гом.). Укр. ману́тися ’хацецца, цягнуць да чаго-небудзь’, рус. пск., цвяр., маск., кур., дан. мани́тся ’хочацца, цягне да чаго-небудзь’. Балтызм. Параўн. літ. manýtis ’хацецца’ (Грынавяцкене, Сл. ПЗБ, 3, 30).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасыкну́цца 1 ’паімкнуцца што-н. зрабіць’ (бераст., Сцяшк. Сл.), пасыка́цца ’выклікацца на якую-н. справу’, ’кідацца’ (Нас.), пасыка́нне ’парыў’, насыка́ць ’выстаўляцца наперад’ (Нас. Доп.), ’соваць нос’, пасы́кнуцца ’вытыркнуцца’ (Грыг.). Балтызм. Параўн. літ. síekti ’імкнуцца’, pasíekti ’дасягнуць (дасягнуць) мэты’. Сюды ж укр. сікатися ’кідацца’, ’прыдзірацца’, ’спрабаваць зрабіць што-небудзь’.

◎ Пасыкну́цца 2 ’пахіснуцца’ (ТС). Да *сікну́ць, напрыклад, у выразе драг. спіна сыкнула ’прастрэл у спіне’ (Лучыц-Федарэц). Відаць, з seknęticnpacn. sekti ’сячы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

audition

[ɔˈdɪʃən]

1.

n.

1) праслухо́ўваньне n. (сьпевака́, музыка́нта, акто́ра)

2) слу́ханьне n.

2.

v.t.

1) праслухо́ўваць

2) спрабава́ць (арты́ста)

3.

v.i.

праслухо́ўвацца (пра сьпевака́, акто́ра для ро́лі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dociekać

незак.

1. czego высвятляць; даследаваць што; спрабаваць зразумець;

dociekać prawdy — шукаць праўды;

dociekać przyczyn — шукаць прычыны;

2. дацякаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

attempt​1 [əˈtempt] n.

1. спро́ба, намага́нне;

ma ke an attempt спрабава́ць;

They made no attempt to escape. Яны нават не зрабілі спробы ўцячы.

2. зама́х (на жыццё);

Someone has made an attempt on the President’s life. На жыццё прэзідэнта быў зроблены замах.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

prove

[pru:v]

v.t.

1) даво́дзіць

2) абгрунто́ўваць

3) выяўля́ць сапра́ўднасьць (асаблі́ва тэстамэ́нту)

4) выяўля́цца; ака́звацца, быць

This book proved interesting — Гэ́тая кні́га аказа́лася ціка́вай

5) спрабава́ць, выпрабо́ўваць (а́ўта)

6) спраўджа́ць пра́вільнасьць (матэматы́чных падлі́каў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)