каштава́ць

(польск. kosztować, ад с.-в.-ням. kosten)

l) мець тую або іншую грашовую вартасць, цану; абыходзіцца ў якую-н. суму;

2) перан. патрабаваць вялікіх намаганняў;

3) спрабаваць на смак;

4) перан. зведваць, зазнаваць (напр. к. гора).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)