наперёд нареч., прост.

1. (вперёд) напе́рад;

2. (сначала) спярша́, перш, спача́тку, упе́рад;

◊

за́дом наперёд за́дам напе́рад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

najpierw

спачатку, спярша; перш за ўсё; раней за ўсё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pierwej

спачатку, спярша, перш, раней;

pierwej nim — перш чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wínters

adv узі́мку

sómmers wie ~ — цэ́лы год; спача́тку да ка́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

чвартава́нне, ‑я, н.

Гіст. Сярэдневяковы спосаб смяротнай кары, пры якім спачатку адсякаліся рукі, ногі, потым галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wprzód

1. некалі, калісьці, калісь;

2. спачатку, спярша, найперш, перш

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разжава́ць (zer)káuen vt, klein káuen;

яму́ трэ́ба спача́тку ўсё разжава́ць перан. разм. man muss ihm álles vórkauen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мініма́кс

[ад міні(мум) + макс(імум)]

мат. значэнне функцыі дзвюх пераменных (x, y), якога яна дасягае, калі ўзяць спачатку максімум па y, а потым мінімум па x.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мане́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Ненатуральна паводзіць сябе; крыўляцца. Спачатку .. [Касьянава] манернічала і іграла дзяўчыну «не ад гэтага свету». «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пэ́руч ’спачатку, раней’ (пруж., Сл. Брэс.). Гл. перуч ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)