Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мнагабо́рац, ‑рца, м.
Спартсмен, які ўдзельнічае ў мнагабор’і.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мотакрасме́н, ‑а, м.
Спартсмен, які спецыялізуецца па мотакросу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вадналы́жнік, ‑а, м.
Спартсмен, які займаецца воднымі лыжамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
горналы́жнік, ‑а, м.
Спартсмен, які займаецца горналыжным спортам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Spórtler
m -s, - спартсме́н
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вадналы́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.
Спартсмен, які займаецца вадналыжным спортам.
Спаборніцтвы вадналыжнікаў.
|| ж.вадналы́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скалала́з, -а, мн. -ы, -аў, м.
Спартсмен, які займаецца скалалажаннем.
|| ж.скалала́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Атле́т ’спартсмен, чалавек моцнага целаскладу і вялікай фізічнай сілы’. Рус., укр.атлет ’спартсмен, цыркавы артыст’, польск.atleta ’спартсмен, сілач’, чэш., славац.atlet і г. д. У беларускай мове з рускай, дзе з нямецкай ці французскай (Фасмер, 1, 36), дзе з лацінскай (< ст.-грэч.ἀθλητής ’удзельнік спаборніцтва, барэц’). У рускай слова з XVIII ст. У народных гаворках пашырана атлёт ’дужы, моцны чалавек’, якое адлюстроўвае, відаць, кантамінацыю з адлёт (гл.); вандроўныя цыркі маглі ’спрыяць і засваенню слова атлет у форме атлёт, вядомай і рускім дыялектам у значэнні ’зух’. На грэчаскую крыніцу атлет указваў Булахаў, Курс суч., 163; параўн. Шанскі, 1, А, 171; Краўчук, ВЯ, 1968, 4, 123.