хакеіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца хакеем.

|| жаночы род: хакеістка.

|| прыметнік: хакеісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

планерыст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца планерызмам.

|| жаночы род: планерыстка.

|| прыметнік: планерысцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

штангіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца практыкаваннямі са штангай (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дзюдаіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца дзюдо.

|| жаночы род: дзюдаістка.

|| прыметнік: дзюдаісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

professional​1 [prəˈfeʃənl] n.

1. прафесіяна́л

2. спартсме́н-прафесіяна́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

straggler [ˈstræglə] n. адстаю́чы (салдат, спартсмен і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мотагоншчык, ‑а, м.

Спартсмен, удзельнік мотагонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

першаразраднік, ‑а, м.

Спартсмен першага разраду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аквалангіст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які плавае з аквалангам.

|| жаночы род: аквалангістка.

|| прыметнік: аквалангісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

баксёр​1 назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які займаецца боксам.

  • Б. цяжкай вагі.

|| прыметнік: баксёрскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)