скалала́з, -а, мн. -ы, -аў, м.
Спартсмен, які займаецца скалалажаннем.
|| ж. скалала́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Атле́т ’спартсмен, чалавек моцнага целаскладу і вялікай фізічнай сілы’. Рус., укр. атлет ’спартсмен, цыркавы артыст’, польск. atleta ’спартсмен, сілач’, чэш., славац. atlet і г. д. У беларускай мове з рускай, дзе з нямецкай ці французскай (Фасмер, 1, 36), дзе з лацінскай (< ст.-грэч. ἀθλητής ’удзельнік спаборніцтва, барэц’). У рускай слова з XVIII ст. У народных гаворках пашырана атлёт ’дужы, моцны чалавек’, якое адлюстроўвае, відаць, кантамінацыю з адлёт (гл.); вандроўныя цыркі маглі ’спрыяць і засваенню слова атлет у форме атлёт, вядомай і рускім дыялектам у значэнні ’зух’. На грэчаскую крыніцу атлет указваў Булахаў, Курс суч., 163; параўн. Шанскі, 1, А, 171; Краўчук, ВЯ, 1968, 4, 123.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
караты́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які займаецца каратэ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
картынгі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які займаецца картынгам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзесяцібо́рац, ‑рца, м.
Спец. Спартсмен, удзельнік спаборніцтва па дзесяцібор’ю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
марафо́нец, ‑нца, м.
Спартсмен, які займаецца марафонскім бегам, плаваннем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кралі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які плавае кролем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бабслеі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які займаецца бобслеем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бадмінтані́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які займаецца бадмінтонам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баскетбалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Спартсмен, які займаецца баскетболам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)