земснара́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Плывучы землясосны і землечарпальны снарад для гідратэхнічных работ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпе́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -пе́д, ж.

Падводны снарад, які можа самастойна рухацца і наводзіцца на караблі для іх знішчэння.

|| прым. тарпе́дны, -ая, -ае.

Т. катар.

Тарпедная атака.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

землясо́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да землясоса, з’яўляецца землясосам. Землясоснае абсталяванне. Землясосны снарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бату́т, ‑а, М ‑туце, м.

Спартыўны снарад у выглядзе стойкі з капронавай або металічнай сеткай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стрэл, -у, мн. -ы, -аў, м.

Узрыў зарада ў канале ствала агнястрэльнай зброі, у выніку якога вылятае куля або снарад на пэўную адлегласць, а таксама гук гэтага ўзрыву.

У лесе чуліся стрэлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трасёр, ‑а, м.

Прыстасаванне ў дне снарада, дзякуючы якому снарад пры палёце пакідае пасля сябе след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кумуляты́ўны

(лац. cumulatus = павялічаны, узмоцнены)

здольны да кумуляцыі 2; к. снарад — артылерыйскі снарад вялікай прабіўной сілы, заснаванай на кумуляцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бранябо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які прабівае браню; прызначаны для стральбы па браніраваных цэлях. Бранябойны снарад. Бранябойная куля. Бранябойнае ружжо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыза́нтны вайск Brisánz-;

брыза́нтны снара́д Brisánzgeschoss m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Rakétengeschoss

n -es, -e раке́тны снара́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)