Абл. Ламачча, смецце. Было падобна да таго, што чалавек цэлы век збіраў адусюль розны гломазд — цаглінкі, каменьчыкі, чарапкі, усё, што траплялася пад руку.Зарэцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Mülleimer
m -s, - памы́йнае вядро́, вядро́ пад сме́цце
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адме́сцісов., прям., перен. отмести́;
а. сме́цце — отмести́ му́сор;
а. до́вады праці́ўніка — отмести́ до́воды проти́вника
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Пушчы́ны ’смецце, амецце’ (ТС). Да пусты ’непатрэбны, дрэнны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Су́р’я, су́рыя зборн. ’смецце’ (Мат. Маг.). Гл. сур.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бру́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; каго-што і без дап.
1. Рабіць брудным, пэцкаць.
2. Рабіць смецце; смеціць.
3.перан. Няславіць, ганьбіць, зневажаць; чарніць.
•••
Рукі брудзіць — умешвацца ў брудную справу, у непрыемную гісторыю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Друз ’шчэбень, друз’ (БРС), ’перабітая і засохлая камякамі зямля; смецце з зямлёй’ (Шат.), ’трэскі; смецце; кавалкі гліны, цэглы’ (Сл. паўн.-зах.). Параўн. рус.дыял.друз ’смецце’. Параўн. далей рус.друзга́ ’наогул усё рыхлае і сухое; смецце, сухое лісце і да т. п.’, друзг ’галлё’, ст.-рус.друскъ ’галлё’, польск.druzga ’асколкі і да т. п.’ Лічацца аддзеяслоўнымі ўтварэннямі прасл. характару (агляд форм гл. у Фасмера, 1, 543; падрабязна ў Трубачова, Эт. сл., 5, 133). Не выключаецца, аднак, што некаторыя формы могуць быць самастойнымі ўтварэннямі ў паасобных слав. мовах. Гл. дру́згаць, друзгата́ць. Сюды адносіцца і бел.дру́зачка ’трэска, кавалачак’.
Траско́ўнік ‘дрывотнік’, ‘месца на двары, дзе сякуць дровы’ (Мат. Гом., Мат. Маг.; бялын., Нар. сл., ЛА, 1), ‘дробныя трэскі, смецце’ (Ян.), траско́ўня ‘дрывотнік’ (Мат. Гом.), траско́ўя ‘месца, дзе колюць дровы’ (Бяльк.), трасо́чнік ‘месца, дзе сохнуць трэскі’ (Сцяшк., Янк. 2), трасо́чнік і трасо́тнік ‘месца, дзе колюць дровы і куды высыпаюць смецце’ (Сл. ПЗБ), ‘смецце’ (Мат. Гом.), ‘перагной на дрывотні, які вывозяць на поле, на агарод’ (докш., Янк. Мат.), ‘дробныя трэскі, рознае смецце пад паветкай’ (Янк. 2). Вытворныя ад трэ́ска (гл.). Параўн. рус.дыял.тресо́чник ‘перагной з трэсак і бур’яну’, якое Мюленбах і Эндзелін (4, 223) параўноўваюць з літ.trèšti ‘гніць’, лат.tresêt ‘тс’, гл. Фасмер, 4, 100.