са́ундтрэ́к

(англ. soundtrack, ад sound = гук + track = след)

музыка да фільма.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пяціку́тны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і пяцівугольны. Чырвонаармейскай зоркі не было, ад яе застаўся толькі зеленаваты след.. Калі [Майка] ўбачыла гэты пяцікутны след, усе яе страхі канчаткова рассеяліся. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

imprint​1 [ˈɪmprɪnt] n.

1. след, адбі́так

2. пяча́тка;

publisher’s imprint выхадны́я да́ныя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Fährte

f -, -n след

auf der ríchtigen [fálschen] ~ sein — натра́піць на пра́вільны [фальшы́вы] след

der ~ fólgen, die ~ verfólgen — ісці́ па сле́ду

von der ~ ábkómmen* — згубі́ць след

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прасты́ць, ‑стыну, ‑стынеш, ‑стыне; зак.

Тое, што і прастудзіцца. Прыглушаны, праляжаў .. [Ігнась] на халодным дажджы ў вадзе і прастыў. Мурашка. Неяк застудзіўся .. [дзед] на рабоце, прастыў. Лынькоў.

•••

(І) след прастыў гл. след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́балевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да собаля. Собалевы след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Stápfen

m -s, - след (ад нагі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

отпеча́ток

1. прям., перен. адбі́так, -тка м., след, род. сле́ду м.;

отпеча́ток вре́мени адбі́так (след) ча́су;

2. юр. адпяча́так, -тка м.;

отпеча́тки па́льцев на кни́ге адпяча́ткі па́льцаў на кні́зе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

1. Панюхаць з усіх бакоў.

Мядзведзь абнюхаў барсукову нару і пайшоў.

2. Знайсці, нюхаючы; знюхаць.

Сабака абнюхаў след.

3. перан., разм. Агледзець, выведаць.

Суседка ўсё абнюхала.

|| незак. абню́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разню́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Распазнаць нюхам.

Сабака разнюхаў след зайца.

2. перан., што і пра што. Даведацца пра што-н. тайком; разведаць (разм.).

Ад яе нічога не ўтоіш, умомант разнюхае.

|| незак. разню́хваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)