аўтэнты́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Сапраўдны, правільны. Аўтэнтычны тэкст. Аўтэнтычная крыніца. // Які адпавядае арыгіналу. Аўтэнтычнае тлумачэнне закона.

[Грэч. authentikos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Разм. Разбіць. [Дзед:] — Ты як самы сапраўдны хуліган. Акно размалаціў!.. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́щий

1. (существующий) уст. і́сны;

2. перен., разг. сапра́ўдны, чы́сты, адзі́н;

э́то су́щий пустя́к гэ́та чы́стае (адно́) глу́пства;

су́щая пра́вда чы́стая пра́ўда;

су́щий чёрт разг. сапра́ўдны чорт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натура́льны, -ая, -ае.

1. Уласцівы прыродзе, створаны прыродай; не штучны.

Натуральныя ўмовы.

2. Абумоўлены законамі прыроды.

Натуральная смерць.

3. Які існуе ад прыроды, прыроджаны.

Н. колер валасоў.

Н. імунітэт.

4. Сапраўдны, прыроднага паходжання; проціл. штучны.

Н. шоўк.

5. Які адпавядае рэчаіснасці; сапраўдны.

Натуральная велічыня прадмета.

6. Нармальны, звычайны.

Н. выгляд.

7. Які атрымліваецца, аплачваецца натурай (у 5 знач.).

Натуральная аплата.

○

Натуральная гаспадарка (спец.) — гаспадарка, у якой прадукты працы вырабляюцца для задавальнення патрэб толькі саміх вытворцаў.

Натуральны рад лікаў (спец.) — бесканечная паслядоўнасць 1,2,3,4,5,..., што складаецца з цэлых дадатных лікаў, размешчаных па парадку іх узрастання.

|| наз. натура́льнасць, -і, ж. (да 3—6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гурма́н, ‑а, м.

Любіцель і знаток далікатных страў. За сталом Элінора пераканалася, што муж яе сапраўдны гурман. Лынькоў.

[Фр. gourmand.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

reál

a рэа́льны, факты́чны, сапра́ўдны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vóllgültig

a паўнацэ́нны, по́ўны, сапра́ўдны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ord.

= ordentlich – сапраўдны; штатны; ардынарны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

originál

a арыгіна́льны, сапра́ўдны, аўтэнты́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

genuine

[ˈdʒenjuɪn]

adj.

1) сапраўдны́, аўтэнты́чны (тэкст); праўдзі́вы (крыні́ца), непадро́блены

2) шчы́ры, нефальшы́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)