саладко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да салодкі.

•••

Саладковы корань — салодка, лакрыца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sáuersüß

a кі́сла-сало́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bíttersüß

a го́рка-сало́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

süßsauer

a кісла-сало́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sugary [ˈʃʊgəri] adj. цукро́вы; сало́дкі;

a sugary love scene любо́ўная, саладжа́вая сцэ́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

лімана́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Салодкі безалкагольны напітак з сокам лімона ці іншых фруктаў.

[Фр. limonade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некта́р, -у, м.

1. У грэчаскай міфалогіі: напітак багоў, які даваў ім бяссмерце і вечную маладосць.

Жыватворны н.

2. Салодкі сок, які выдзяляецца кветкамі меданосных раслін.

Пчолы збіраюць н.

|| прым. некта́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zúckersüß

a сало́дкі як цу́кар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кулі́ч, ‑а, м.

Салодкі здобны пірог цыліндрычнай формы (па праваслаўнаму звычаю выпякаўся на вялікдзень). Пячы кулічы.

[Ад грэч. kollikion — круглы хлеб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́нга, нескл., н.

1. Трапічнае пладовае дрэва.

2. Салодкі духмяны жоўта-зялёнага колеру плод гэтага дрэва.

[Ад малайск. mangā.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)