Verbum

утвары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., што.

1. Стварыць сабой, выклікаць сабой узнікненне чаго-н.

Лініі ўтварылі прамы вугал.

Вада ўтварыла ў зямлі паглыбленне.

2. Арганізаваць, заснаваць.

У. ваенна-палітычны саюз.

3. Зрабіць што-н. нечаканае, непажаданае, напракудзіць (разм.).

Ай, што вы, дзеці, тут утварылі!

|| незак. утвара́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. утварэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).

нястры́маны, -ая, -ае.

1. Які не можа валодаць сабой, стрымлівацца.

Н. чалавек.

2. Які немагчыма стрымаць.

Нястрыманая сіла.

Н. смех.

|| наз. нястры́манасць, -і, ж.

вы́цесніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Замяніць сабой, вывеўшы з ужытку што-н.

Тэхніка выцесніла ручную працу.

|| незак. выцясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

паўтара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. паўтарыцца.

2. Паўтараць тое, што самім сабой ужо было зроблена, сказана.

Ты ўжо стаў п. ў гаворцы.

самаадда́ны, -ая, -ае.

Які ахвяруе сабой, сваімі інтарэсамі для іншых, для агульнай справы.

С. змагар.

С. ўчынак.

Самаадданае служэнне Радзіме.

|| наз. самаадда́насць, -і, ж.

склада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. скласці.

2. Быць састаўной часткай чаго-н.; утвараць сабой што-н.

Большую частку праграмы складалі народныя песні.