ко́рба, ‑ы, ж.

Ручка, якой прыводзяць у рух што‑н. Сівенькі дзядок-лірнік пасоўваўся ўбок і, круцячы корбу, пачынаў напяваць. С. Александровіч.

[Ням. Kurbe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эфе́с

(ням. Gefäß)

ручка, дзяржанне шаблі, шашкі, шпагі, якая насаджваецца на шыйку клінка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скоба́ ж.

1. (ручка у дверей) кля́мка, -кі ж., ру́чка, -кі ж.; (для замка) прабо́й, -бо́я м.;

2. техн. кля́мар, -ра м., ду́жка, -кі ж., скаба́, -бы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клямка, ручка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

рукоя́тка и рукоя́ть ж. ру́чка, -кі ж., дзяржа́нне, -ння ср., дзяржа́льна, -на ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чарні́ліца, ‑ы, ж.

Невялікая спецыяльная пасудзіна, куды наліваюць чарніла і мачаюць пяро, калі пішуць. У чарніліцы, пакінутая, відаць, у спешцы, стаяла тырчком ручка. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́бка​II ж.

1. (ручка у дверей) кля́мка, -кі ж., ру́чка, -кі ж.; (для замка) прабо́й, -бо́я м.;

2. техн. кля́мар, -ра м., ду́жка, -кі ж., ско́бка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hilt [hɪlt] n. ру́чка хало́днай збро́і; эфе́с

♦

up to the hilt ца́лкам; да канца́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Tássenhenkel

m -s, - ру́чка ку́бка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gríffhebel

m -s, - ру́чка, рыча́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)