клямка, ручка

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

рукоя́тка и рукоя́ть ж. ру́чка, -кі ж., дзяржа́нне, -ння ср., дзяржа́льна, -на ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

чарні́ліца, ‑ы, ж.

Невялікая спецыяльная пасудзіна, куды наліваюць чарніла і мачаюць пяро, калі пішуць. У чарніліцы, пакінутая, відаць, у спешцы, стаяла тырчком ручка. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ско́бка​II ж.

1. (ручка у дверей) кля́мка, -кі ж., ру́чка, -кі ж.; (для замка) прабо́й, -бо́я м.;

2. техн. кля́мар, -ра м., ду́жка, -кі ж., ско́бка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

hilt [hɪlt] n. ру́чка хало́днай збро́і; эфе́с

♦

up to the hilt ца́лкам; да канца́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Tássenhenkel

m -s, - ру́чка ку́бка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Gríffhebel

m -s, - ру́чка, рыча́г

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hénkel

m -s, - ру́чка; ву́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

чапяльні́к, чапельніка, м.

Ручка ў чапяле. Курловіч стукнуў кашлем чапельніка аб падлогу, лоўка, як бы робячы з вінтоўкаю выпад к бою, сунуў чапялу ў печ. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trzonek

м. ручка; дзяржанне; тронкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)