дви́гатель в разн. знач. рухаві́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Паравы кацёл або рухавік (спец.).

2. Паравоз або цягнік з паравозам (разм., уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парасілавы́, -а́я, -о́е (спец.).

Які мае адносіны да ператварэння цеплавой энергіі пары² ў механічную.

Парасілавая ўстаноўка (паравы кацёл і рухавік).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рухавічо́к, ‑чка, м.

Памянш. да рухавік (у 1 знач.); невялікі рухавік. Ля клуба перастаў тарахцець рухавічок. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

engine [ˈendʒɪn] n.

1. мато́р, рухаві́к

2. лакаматы́ў, параво́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

internal combustion engine [ɪnˌtɜ:nlkəmˈbʌstʃən ˌendʒɪn] n. tech. рухаві́к уну́транага згара́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

турбі́на, -ы, мн. -ы, -бі́н, ж.

Рухавік, які ператварае кінетычную энергію вады, пары, газу ў механічную работу.

Паравая т.

|| прым. турбі́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мато́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Рухавік, машына, якая ператварае які-н. від энергіі ў механічную.

Шум матораў.

|| прым. мато́рны, -ая, -ае.

М. завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

combustion [kəmˈbʌstʃən] n. згара́нне;

a combustion engine рухаві́к уну́транага згара́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перпе́туум-мо́біле, нескл., н.

Вечны рухавік; вечны рух.

[Лац. perpetuum mobile.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)