Pánsen

m -s, -

1) рубе́ц (у вантробах)

2) разм. пу́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

seam [si:m] n.

1. шво;

a flat seam шчы́льнае шво;

a closed seam патайно́е шво

2. прасло́йка, пласт, слой (у гліне, скале і да т.п.)

3. рубе́ц, шрам;

the seam of an old wound рубе́ц ад старо́й ра́ны

♦

be falling/coming apart at the seams infml разла́зіцца па швах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cicatrice

[ˈsɪkətrɪs]

n. or cicatrix

рубе́ц -ца́ m., шрам -у, шнар -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Нарубе́ц ’навыварат’ (круп., Нар. сл.). Да руб, рубец ’шво (у адзенні)’; мае адпаведнікі ва ўкр. наруби ’тс’, чэш. naruby ’тс’, славен. narȏbe ’навыварат, наадварот’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шрам, рассечына, рубец, пісага, пісяг, драпіна

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

weal

I [wi:l]

n.

дабрабы́т -у m.

II [wi:l]

n.

рубе́ц -ца́, шрам -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ранця́к ’рубец, трэшчына (на целе)’, ранцякі́ мн. л. (воран., Сл. ПЗБ). Паводле аўтараў слоўніка ўтворана за пасрэдніцтвам літ. réñčiai мн. ’тс’. Параўн. таксама венг. ránc ’складка матэрыі, зморшчына’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

піса́га, ‑і, ДМ ‑сазе, ж. і піса́г, ‑а, м.

Рубец, шрам. Здаецца, нанова пачыналі балець раны і пісагі ад шампалоў і бізуноў. Крапіва. / у перан. ужыв. Паабапал дарогі стаяць высокія хвоі з пісагамі падсочкі. С. Александровіч. На худой рабрыністай спіне выразна выступалі цёмныя старыя рубцы пісагоў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rib

[rɪb]

n.

1) ска́ба, рабры́на f., pl. рэ́бры

2) рабро́ парасо́на

3) рубе́ц на вэльвэ́це

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

scar

I [skɑ:r]

1.

n.

шрам, шнар -а m.; рубе́ц -ца́ m. (ад ра́ны)

2.

v.t.

рабі́ць шрам, дра́піну, шкра́баць

3.

v.i.

зарубцо́ўвацца; заго́йвацца, пакі́нуўшы рубе́ц

II [skɑ:r]

n.

стро́мкая скала́; стро́ма f.; про́рва, бе́здань f., прадо́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)