реше́ние ср.

1. (действие) рашэ́нне, -ння ср.; вырашэ́нне, -ння ср.; см. реша́ть​ 1, 2;

2. (ответ к задаче) рашэ́нне, -ння ср.;

3. (постановление) рашэ́нне, -ння ср.; пастано́ва, -вы ж.;

суде́бное реше́ние пастано́ва (рашэ́нне) суда́;

по реше́нию о́бщего собра́ния па пастано́ве (рашэ́нні) агу́льнага схо́ду;

приня́ть, вы́нести реше́ние прыня́ць (вы́несці) рашэ́нне, прыня́ць пастано́ву;

4. (заключение, вывод) высно́ва, -вы ж.;

прийти́ к реше́нию прыйсці́ да высно́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обосно́ванный абгрунтава́ны;

обосно́ванное реше́ние абгрунтава́нае рашэ́нне;

вполне́ обосно́ванный зусі́м абгрунтава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безапеляцы́йны, -ая, -ае.

1. Які не дапускае апеляцыі.

Безапеляцыйнае рашэнне.

2. Катэгарычны, які не дапускае пярэчанняў.

Б. тон.

|| наз. безапеляцы́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самагу́бны, -ая, -ае.

1. гл. самагубства.

2. перан. Небяспечны, згубны для самога сябе (кніжн.).

С. ўчынак.

Самагубнае рашэнне.

|| наз. самагу́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ruling​1 [ˈru:lɪŋ] n. пастано́ва, рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кампрамі́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Пагадненне з кім-н. на аснове ўзаемных уступак.

Пайсці на к.

|| прым. кампрамі́сны, -ая, -ае.

Кампраміснае рашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хіста́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. хістацца, хістаць.

2. Няўстойлівасць, зменлівасць.

Х. тэмпературы.

3. перан. Нерашучасць, сумненне.

Прыняць рашэнне без хістання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысу́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Рашэнне суда, прыгавор.

Вынесці п.

2. перан. Асуджальная ацэнка чаго-н.

Суровы п. гісторыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́тум

(лац. votum = жаданне)

падача голасу на выбарах; рашэнне, прынятае галасаваннем;

в. давер’я — пазітыўнае рашэнне парламента аб дзейнасці ўрада ці яго членаў;

в. недавер’я — негатыўнае рашэнне парламента аб дзейнасці ўрада ці яго членаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

верды́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Рашэнне прысяжных засядацеляў аб вінаватасці або невінаватасці абвінавачанага.

Вынесці апраўдальны (абвінаваўчы) в.

|| прым. верды́ктны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)