возбуди́ть сов.

1. (вызвать) вы́клікаць; (пробудить) узбудзі́ць, абудзі́ць;

2. (поднять, предложить на обсуждение) узня́ць, узбудзі́ць; (начать) распача́ць; заве́сці;

3. (настроить) настро́іць;

4. (привести в состояние нервного подъёма) узбудзі́ць; (взволновать) усхвалява́ць, узру́шыць; (распалить) распалі́ць; см. возбужда́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shop​1 [ʃɒp] n.

1. магазі́н, кра́ма;

a shop window вітры́на;

a multiple shop; магазі́н з філія́ламі;

a residential shop кра́ма з жылы́м памяшка́ннем (для ўладальніка)

2. майстэ́рня, цэх (на заводзе);

a closed shop прадпрые́мства, яко́е прыма́е на пра́цу то́лькі чле́наў прафсаю́за

♦

set up shop распача́ць спра́ву;

talk shop гавары́ць пра службо́выя спра́вы (у гасцях)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cover ground

а) прайсьці́ не́йкую адле́гласьць

б) падаро́жнічаць

from the ground up — ца́лкам, зусі́м

get off the ground — распача́ць, рабі́ць по́ступ

give ground — адступа́ць, саступа́ць

grounds —

а) зямля́, сад, гаро́д; пляц каля до́му

б) аса́дак, гу́шча (на дне гарба́ты, ка́вы)

hold or stand one’s ground — мо́цна трыма́цца, не саступа́ць, не адступа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сканцэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

1. Сабраць, згрупаваць у адным якім‑н. месцы. Сканцэнтраваць на малацільных таках пажарную тэхніку. □ [Бярозін:] — Загадваю сканцэнтраваць сілы вашых брыгад у раёне навасёлкаўскай грэблі і сёння ў дваццаць чатыры нуль-нуль распачаць прарыў у кірунку Навасёлак. Шчарбатаў. // Скіраваць у адно месца (пра ўдар, націск і пад.). У дваццатых чыслах красавіка, раніцою на світанні, гулка загрукацелі чырвоныя батарэя, сканцэнтраваўшы агонь на польскіх пазіцыях. Колас. // Увасобіць, змясціць у сабе. Напластоўваючы вобразы, каб сканцэнтраваць сутнасць рэальных фактаў жыцця Антанюка, .. пісьменнік ідзе дарогай, што вядзе да эстэтычнага ідэалу. «Полымя».

2. перан. Скіраваць на што‑н. (увагу, думку і пад.). Усю ўвагу [Ваня] сканцэнтраваў на прылізаным чалавеку, што сядзеў каля акна. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заня́ць, займу́, зо́ймеш, зо́йме; займі́; заня́ты; зак.

1. што. Запоўніць сабой якую-н. прастору, прамежак часу.

Кнігі занялі ўсю паліцу.

Гэта работа зойме ў нас дні два.

2. што. Размясціцца дзе-н.; уступіць куды-н., авалодаўшы чым-н.

З. месца ў вагоне.

З. кватэру.

Полк штурмам заняў варожы гарнізон.

З. крэпасць.

3. перан., каго (што). Зацікавіць, цалкам захапіць.

Мяне заняла гэта работа.

4. каго (што). Даць работу, занятак каму-н.

З. на ўроку ўсіх вучняў.

З. гасцей размовамі.

5. што. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі: заняць пасаду.

З. вакансію.

З. месца малодшага навуковага супрацоўніка.

З. кафедру ў інстытуце.

6. каго-што. Захапіць, збіраючы ў адно месца і гонячы куды-н. (пра жывёлу).

З. статак і гнаць дадому.

7. што. Распачаць.

З. шырокі пракос.

◊

Дух заняло (разм.) — стала цяжка дыхаць ад чаго-н. (хвалявання, хуткага руху і пад.).

Мову заняло каму — страціў здольнасць гаварыць.

|| незак. займа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1—5 і 7 знач.).

|| наз. заня́цце, -я, н. (да 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

vórnehmen

*

I

vt

1) право́дзіць (якую-н. работу)

2)

sich (D) etw. ~ — узя́цца за што-н., заду́маць, распача́ць што-н.

sich (D) j-n ~ — узя́цца за каго́-н., узя́ць каго́-н. у рабо́ту; прачыта́ць ната́цыю каму́-н.

II

vt падвя́зваць фарту́х [сурвэ́тку]; надзява́ць ма́ску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

campaign​1 [kæmˈpeɪn] n. кампа́нія; пахо́д; гара́чая пара́;

an election/electoral campaign вы́барчая кампа́нія;

an advertising campaign рэкла́мная кампа́нія;

an all-out campaign усеагу́льная кампа́нія;

a fundraising campaign кампа́нія па збо́ры сро́дкаў;

a campaign for human rights кампа́нія за правы́ чалаве́ка;

a campaign to raise money for the needy кампа́нія па збо́ры гро́шай для тых, хто жыве́ ў няста́чы/бе́днасці/гале́чы;

launch/trigger a campaign пача́ць/распача́ць/раз гарну́ць кампа́нію

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jąć się

ją|ć się

зак. уст. czego узяцца за што, пачаць, распачаць;

jąć się pracy — узяцца за працу;

~ł się handlu — узяўся за гандаль; пачаў гандляваць;

~ł się dziennikarstwa — узяўся за журналістыку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

launch

I [lɔntʃ]

1.

v.t.

1) спушча́ць, спуска́ць, спуска́ць (чо́вен) на ваду́

2) пуска́ць, запуска́ць

to launch a torpedo — вы́пусьціць тарпэ́ду

to launch a rocket — запусьці́ць раке́ту

3) пачына́ць; разго́ртваць, пуска́ць у рух

to launch a new enterprise — распача́ць но́вае прадпрые́мства

4) кіда́ць; пуска́ць, выпуска́ць

to launch threats against someone — кіда́ць не́каму пагро́зы

2.

v.i.

выпраўля́цца, накіро́ўвацца куды́-н.

3.

n.

за́пуск, пуск -у m.

•

- launch out

II [lɔntʃ]

n.

барка́с -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паста́ць, ‑стане; ‑станем, ‑станеце; ‑стануць; зак.

1. Стаць у нейкім парадку, на нейкім месцы — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Пастаць у рад. □ Браты пасталі па абодва бакі, пачалі мыць рукі. Лобан. Салдаты пасталі паўкругам каля прамоўцы. Грахоўскі. З бакоў шарэнгай роўнай пасталі камяніцы... Аўрамчык.

2. Спыніцца — пра ўсіх, многіх. Убачыўшы Машу яшчэ каля сасонніку, .. [жанчыны] ўсе, як адна, пасталі і .. глядзелі на яе. Шамякін.

3. Ужываецца ў складзе выказніка ў значэнне зрабіцца кім‑н. або якім‑н. — пра ўсіх, многіх. А потым, калі .. ўсталявалася, аціхла — Радчукі зноў леснікамі пасталі. Сачанка. Вайна толькі паскідала наноснае, людзі пасталі самі сабой. Карпюк.

4. Узяцца за нейкую справу, распачаць работу ў стаячым становішчы — пра ўсіх, многіх. Тыя, якія раней за іншых адвязаліся ад сваіх парашутаў без усялякай каманды, механічна, пасталі з аўтаматамі на варту. Чорны.

5. Утварыцца, узнікнуць у вялікай колькасці. Азёры пастануць у лагчынах за адну гадзіну — такія спорныя былі тады дажджы. Калюга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)