рассле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., што.
1. Усебакова разгледзець (разглядаць), высветліць (высвятляць). Прычыну крушэння цягніка расследаваў і сам Вадзягін і палічыў яго як звычайную аварыю. Федасеенка.
2. Правесці (праводзіць) следства. Сам мінскі губернатар зацікавіўся здарэннем. Ён загадаў неадкладна расследаваць справу, выявіць зачыншчыкаў і сурова пакараць іх. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
examine [ɪgˈzæmɪn] v.
1. разгляда́ць, агляда́ць, правяра́ць; вывуча́ць;
examine smth. in depth/in detail разгляда́ць што-н. глыбо́ка/дэталёва;
examine smth. for smth. правяра́ць што-н. (з пэўнай мэтай);
The police will examine the weapon for fingerprints. Паліцыя будзе вывучаць адбіткі пальцаў на зброі.
2. fml (in/on) экзаменава́ць
3. law дапы́тваць (сведку)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
wypatrywać
незак.
1. выглядаць, выглядваць; разглядаць;
2. высочваць; падпільноўваць; пільнаваць;
wypatrywać oczy — узірацца; уважліва глядзець
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
argue
[ˈɑ:rgju:]
1.
v.i.
1) спрача́цца
2) даво́дзіць
He argued for independence — Ён даво́дзіў патрэ́бу незале́жнасьці
2.
v.t.
1) разгляда́ць
to argue a question — разгляда́ць пыта́ньне
2) перако́нваць, даво́дзіць; цьве́рдзіць
Columbus argued that the world was round — Калю́мб цьве́рдзіў, што сьвет кру́глы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ме́нтаць ’разглядаць’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Няясна. Відавочна, значэнне лексемы запісана не зусім дакладна ці недастаткова. З прыведзенага прыкладу можна было б вывесці ’разглядаць рэч, перабіраючы яе рукамі’. У такім выпадку ментаць можна было б генетычна вывесці з польск. miąć ’мяць’, miętolić, miętosić.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
regard2 [rɪˈgɑ:d] v.
1. разгляда́ць, лічы́ць;
They regard him as a hero. Яны лічаць яго героем.
2. лічы́цца
3. паважа́ць
♦
as regards што ты́чыцца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
чык, выкл.
Разм.
1. Ужываецца гукапераймальна для абазначэння кароткага, адрывістага трэску, ляску і пад. У хаце на сцяне ад вуліцы чыкалі ходзікі — .. [Андрэю] здалося, што ён яшчэ ўсё клеп[л]е касу: чык-чык... Пташнікаў.
2. у знач. вык. Разм. Ужываецца паводле дзеясл. чыкаць — чыкнуць. Нажом чык — і пальца няма. □ Крайко пачытаў і чык — рэвалюцыю: разглядаць на праўленні. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Betráchtung
f -, -en
1) разгля́д
2) меркава́нне
über etw. (A) ~en ánstellen — разгляда́ць [абмярко́ўваць] што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ігнарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.
Знарок не заўважыць (не заўважаць); пагардліва паставіцца (ставіцца) да каго‑, чаго‑н. Адчуваючы хісткасць свайго становішча ў інстытуце, .. [Юрка] даў сабе поўную волю ў сям’і — пачаў ігнараваць айчыма, маці. Карпаў. // Не прымаць пад увагу чаго‑н., не рэагаваць, не адказваць на што‑н. — Мы не можам ігнараваць скаргі. Будзем разглядаць заявы і пільна правяраць. Грамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кзык ’шум, гудзенне; насякомае’ (Нас.). Гэта слова можна разглядаць як кантамінацыю гзіціся (гл.) (< польск. gzić się ’гізаваць’) і бзыкаць (гл.) ’гудзець’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)